kanska minnast, so er tað ikki altíð líka stuttligt at fara ørindir við vaksnum, sum hendan beinrakna myndin sigur frá: »Tað tók altíð drúgva tíð, tí abbi kendi so nógv fólk, sum hann noyddist at práta við
ka keglið bíða, til teir stóru trupulleikar, sum bardagin hevði við sær, vóru av. Í Føroyum var myndin ein heilt onnur. Her var eingin borgarfriður. Tingakrossur og Dimmalætting keglaðust sum ongantíð
landið hava fingið skaðar í dag og mest sermerkt er, at rútarnir í fleiri bilum eru brotnaðir. Hendan myndin er tikin í Kollafirði, tá ið ein bilánari mátti ásanna eftir loknan arbeiðsdag, at bilurin ikki toldi
senda eitt rúmdarfar til gongustjørnuna Mars næsta ár. Tað segði Manmohan Singh, forsætusráðharri (myndin), tá hann helt røðu í dag í sambandi við, at dagurin er indiskur frælsisdagur. Næsti partur av ætlanini
listarmaður burturav, pápi meira kravlítil. Málningurin hjá Hans fór til Klaksvíkar at hanga. Men myndin, pápi málaði, var sermerkt, litrík og neyv! Tá pápi varnaðist, at Ingeborg var hugtikin av myndini
í samband við Dansibandsfestivalin - hetta umvegis Kunningarstovuna í Vági á email info@vagur.fo Myndin: Odd Arne Sørensen og PK Støbakk
veruliga goldið alt hetta, sum hon sigur seg hava? Sambært notatinum hjá Anfinn V. Hansen, so er myndin just tann øvugta- tað eru nevniliga Johan Dahl, konan hansara og Petur Nolsø sum hava goldið gildið
nýggju bókini, Støð – Støður, sigur Gunnar Hoydal m.a.: Í fyrstani ta strongu svørt-hvítu leiðina, har myndin er ein listarlig skipan av linjum og flatum í ljósi og myrkri. Hjá honum er seinni tað gátuføra [...] einaferð hevur verið, hurðar tiknar av leikindum, farvegir og slóðir í lutum, sum bíða eftir, at myndin verður tikin. Sjálvt í royndunum við ljósi og skugga eftir naknum kroppi tykist tíðin at vera steðgað
um fimta plássið. Á myndini sæst Ingi Olsen mitt í rokanum saman við hinum í grønlendska hópinum. Myndin er tikin aftaná minniliga 25-23 sigurin ímóti Argentina ígjár.
nýggju bókini, Støð – Støður, sigur Gunnar Hoydal m.a.: Í fyrstani ta strongu svørt-hvítu leiðina, har myndin er ein listarlig skipan av linjum og flatum í ljósi og myrkri. Hjá honum er seinni tað gátuføra komið [...] einaferð hevur verið, hurðar tiknar av leikindum, farvegir og slóðir í lutum, sum bíða eftir, at myndin verður tikin. Sjálvt í royndunum við ljósi og skugga eftir naknum kroppi tykist tíðin at vera steðgað
