nógvastaðni at fara, sigur Jan. ­Arbeiðsumstøðurnar eru eisini nógv betur og øðrvísi í Australia enn her. Í Føroyum er torført at fáa endarnar at røkka saman, og tað ger teg meira bundnan í gerandisdegnum

mugu nýta hetta nýggja og góða høvið til at taka upp samvinnuna millum Føroyar og Noreg sum heild. Og her slepst ikki uttan um at tosa um fiskivinnuna. TAÐ er einki dulsmál, at føroyingar ikki altíð hava kent

rokna við, at tað verða nøkur uppskot løgd fram um betringar á heilsuøkinum og á samferðsluøkinum. Her verður serliga hugsað um landssjúkrahúsið og nýggj skip til onkrar av farleiðunum. Tosið um undirs

dag er støðan ofta tann øvugta, orðini hava ikki sama týdning sum tónleikurin, men eru bara ífylla. Her hava teir í Frændur altíð staðið fyri seg, við góðum og ofta nýskapandi yrkingum. Djarvari sum ungur [...] hevði torað at trúð uppá. Nú eru bæði eg og konan úr Klaksvík, og tí kenna vit eina rúgvu av fólki her. Og tað er gott at hava familjuna rundan um teg, at brúka móðurmálið í gerandisdegnum og at vita, at

dag er støðan ofta tann øvugta, orðini hava ikki sama týdning sum tónleikurin, men eru bara ífylla. Her hava teir í Frændur altíð staðið fyri seg, við góðum og ofta nýskapandi yrkingum. Djarvari sum ungur [...] hevði torað at trúð uppá. Nú eru bæði eg og konan úr Klaksvík, og tí kenna vit eina rúgvu av fólki her. Og tað er gott at hava familjuna rundan um teg, at brúka móðurmálið í gerandisdegnum og at vita, at

hann eitt nú ikki vera í eini partafelagsnevnd í landinum, sigur Tórfinn Smith. ? Her í Føroyum er ikki á sama hátt. Og her hugsi eg ikki um nakrar sosialar taparar. Tað eru vinnurekandi fólk, eg hugsi um

høg, sum hon vildi havt verið, um eg ikki hevði havt verið burturfrá í politiskum arbeiði, og tað er her, at eg haldi tað er prinsipielt skeivt, at lógin um eftirløn til løgtingsmenn t.d. ikki tekur hædd

úrsliti. Vit hava longu fingið eitt sera gott samstarv við teir føroyingar, sum longu arbeiða hjá okkum, her hugsi eg serstakliga um Johan Mortensen og Ben Arabo umframt fleiri onnur. Tað er nú fleiri ár síðani [...] tíðarkarm at hóska saman. Francis Gugen sigur, at teir nú fylgja væl við boringunum vestan fyri Hetland og her serstakliga í tí Hvíta økinum. -Er tað so, at oljuprísurin ikki hækkar aftur í bræði, og at tær boringar

teir at líkjast alt meira. Tað endar tó í øllum góðum, men hvussu gongst á pallinum, verður ikki sagt her. Tað skulu áskoðararnir eiga til góðar. »Rumbul í Húsi» verður framførdur ólavsøkuaftan og ólavsøkudag

løgd fram, fer at verða minst aftur á. Tað er upplagt, at tey, sum í framtíðini fara at búleikast her, fara at minnast 24. juli 1998 og móðirmálsorðabókina sum nakað serstakt og søguligt. VIT royna í blaðnum