er ikki so, at radarin í sjálvum sær fer at gera Føroyar til eitt bumbumál. Tí tað eru longu ting í dag í Føroyum, sum man saktans kundi ímyndað sær, at russar vildu bumbað, um kríggj brast á, sigur hann
dagstovnaøkinum, men vit vilja binda um heilan fingur, sigur borgarstjórin. Stovnarnir hava tó opið í dag, hóast heitt verður á foreldur um at hava børnini heima. – Kannað verður so, hvussu støðan er, tá
so nógv at velja ímillum. Hava tit tosað við Aviator um hetta? – Ja, vit hava havt fund við tey í dag, og vit skulu niður at tosa nærri við tey um, hvat hetta er fyri nakað. Tað er slett aldeilis ikki
Johan Dahl sagt seg síggja fyri sær, at eitt broytingaruppskot kemur í tingið. Bill Justinussen er í dag ikki líka avgjørdur, sum hann var, tá tað snúði seg um uppskotið hjá andstøðuni í fjør. – Tá var tað
flokk, so eru tey vælkomin í Miðflokkin. Tað sigur Jenis av Rana, formaður í Miðflokkinum við in.fo í dag. – Tey skulu vera vælkomin. Øll, sum stuðla politikki Miðfloksins, eisini Hanna og Sólvit, eru vælkomin [...] sum vinir, tá álopsroyndin, at lógarfesta rættin at taka lív teirra, varð gjørd, skrivaðu teir. Og í dag sigur Jenis av Rana: – Vit skrivaðu hatta ikki, tí vit beinleiðis droyma um at fáa tey uppí flokkin
Hans var so málrættaður og støðufastur, sum hann var, so hevði Bakkfrost neyvan verið tað, tað er í dag, heldur Oddvør ikki sørt stolt fyri. ##med3## Raktur av lungnafibrosu Hans untist tó bert at uppliva
dagin og onkuntíð ikki, segði hann eftir dystin og sipaði hann helst til, at hann hevði ein góðan dag, men tað ikki gekk eftir vild hjá EB/Streymi. – Og so hava teir eisini keypt vánaligt inn, legði hann
Niclasen, og eg haldi tað var gott fyri Sambandsflokkin, at Helgi Abrahamsen og Reimund Langaard í dag valdu ikki at fylgja boðunum frá løgmanni, sigur Lisbeth L. Petersen. Fyrrverandi floksforkvinnan hjá
skelkandi løta hjá teimum umleið 10 ferðafólkunum, ið vóru umborð á Erlu Kongsdóttir fyrrapartin í dag, tá tveir rútar á stýriborðssíðuni á skipinum brádliga fóru í sor. – Fólk vóru skelkað, sigur Anne
gamli Arnold Vegghamar rokast í kjallara sínum á Viðareiði, har hann hevur atelier. Hann putlast hvønn dag við okkurt, men seinastu tíðina hevur hann ikki málað nakað serligt, tí hann hevur hvørki havt máling [...] ótolin. Eg havi lovað onkrum okkurt, men tey mugu eisini bíða, sigur hann. – Fólk ringja til mín hvønn dag. Fleiri ferðir um dagin. Men eg fái einki gjørt við tað, tí eg havi onki eftir at selja. Eftirspurningurin