hevði viðgjørt umsøknina, varð henni játtað søluloyvi. Um frú A. C. Djurhuus bert hevði pylsuvognin ta einu Ólavsøkuna, vita vit ikki. (Veit nakar hvør frú A. C. Djurhuus var ?) Annar pylsuvognurin sum
øll tilkomin upprunan til hesa stevnu. Navnið hevur hon eftir Ova Joensen, sála, sum í 1986 framdi ta bragd at rógva úr Nólsoy heilt niður til Keypmannahavnar. Hetta tók honum meira enn 40 dagar og nætur
tað gott, sigur Hjaltur Poulsen, nú vit stima út móti aliringinum. Tað er sjálvandi ilt at meta um ta veruliga støðuna. Men menn hava sæð hann bæði spælt og kastað seg uppundan viðhvørt. Tí er líkt til
fylgdu allir væl við, og onkra løtuna tóktist tað sum um, at teir høvdu hug at bjóða Spógvanum av. Ta einu løtuna hevði Blikur av Argjum hug at ota seg upp undir liðina á Spógvanum, men teir á gula bátinum
góða eydnu og vónaði, at samstarvið fer at verða gróðrarríkt. Hann segði, at Bjørn fer at fáa alla ta hjálp í starvinum, sum landsstýrið og embætisfólk nú einaferð kunnu veita honum. - Eg vóni, tú verður
føroyingum fremst, og at eitt sindur av luksus afturat er »fínasta slag«. Út frá hesum kemur hann til ta niðurstøðu (um eg skilji hann rætt), at tað er mín støða, og støðan hjá øllum sambandsfólkum, at materiel
vinnur bæði á landi og sjógvi. Hvussu skuldu vit heilt kunnað verið blokkstuðulin fyri uttan, umframt ta kvartu milliardina, sum Danmark gjaldar okkum uttan um blokkin árliga??? Og hvussu skuldu vit verið
útreiðslu, sum er størri enn tað, sum felagið kann bera her og nú. - Tað er sjálvandi rætt, men til ta tíð, tá hetta verður aktuelt, mugu vit so hyggja at, hvørjar møguleikar vit hava. Tað ber jú til bæði
av sambandið við træið, so verður ikki leingi, at træið følnar og doyr. Og tá hava vit sjálvi sagað ta greinina av, har vit sita og vóru sett. At tað lættliga kann henda, verða vit ámint um í dag; men so
hava verið sera heppin, tí hetta er aðru ferð, at tey eru vald út. Seinast var í Lingen í Týsklandi. Ta ferðina var tað við leikinum Kópakonan sum Hjørdis Johansen eisini hevur skrivað. Dramaverkstaðið
