festir í manga illbønina. Og aftan á kemur setningurin: - Tað skuldi verið forboðið vil lóg, at bilførarar fara óskøddir út í ferðsluna. Hann sigur frá stormi í vikuskiftinum og aftur meira kava, men fyrst
Skuranum. Á skrivstovuni við Gøtugjógv starvast trý fólk fulla tíð og tvey hálva tíð. Restin er bilførarar, sigur Tórhallur Thomsen.
sjálvum, heldur hann. Hann nevnir, at í løtuni eru tað fleiri bilførarar, sum fara uttanlands á slík skeið, samstundis sum aðrir bilførarar ikki eru á skeið, hóast tað hevði verið hent, at teir fóru. Annars [...] burtur úr henni. Verður bygt í smáum, verður fyrst ein lítil breyt -ein grulvigarður- gjørdur, har bilførarar kunnu læra teir mest grundleggjandi førleikarnar. Síðani kann byggjast út so hvørt, til vit hava
(hvít klæðir umleið 80%, grá 10% og svørt 5%!). Venda vit nú sjónarhorninum og síggja støðuna sum bilførarar, so er tað í grundini ræðandi: Ert tað myrkt og hava vit vánalig ljós, so kann tað væl vera, at [...] asfalt Viðbragdsstrekkið 22 22 Bremsistrekkið 32 64 Steðgistrekkið 54 86 Tí er umráðandi, at vit sum bilførarar spyrja okkum sjálvi, hvat vit kunnu gera fyri at varnast alt rundan um okkum so væl sum til ber
tíðaravmarkaðari parkering býnum, eru eisini boð eftir parkeringsvørðunum um at hjálpa fólki, tí bilførarar hava tveitt bilin frá sær, uttan at hugsa um onnur – og í nógvum førum hava teir tveitt bilin frá
parkeringsvørðar ikki fáa frið fyri illum bilførarum. Men teir halda eisini, at ein grund til, at bilførarar øsa seg upp, er, at tað er so stórt trot á parkeringsplássum og loysnin upp á tað er sjálvsagt
uttan at rinda, og so er vónleyst at fáa greiði á, hvør eigur bilarnar. Tað eru eisini søgur um, at bilførarar taka nummarplátuna framman av, ella klistra útyvir hana, tí so sæst ikki, hvør eigur bilin. Løgreglan
Ferðslutrygd sigur í tíðindaskrivi í morgun, at tey nú fara undir eitt nýtt átak, har tey minna bilførarar á at tendra lyktirnar. Javnan síggjast bilar, ið koyra við sløktum bakljósi, sum kann hava við
lýst á heimasíðuni hjá stovninum. Tað knípti eisini við skeltingini uttanfyri, tí dømi vóru um bilførarar, ið ikki vistu av nøkrum, men vóru komnir langt inn í tunnilin, áðrenn teir varnaðust, at teir
tess størri vandi fyri vanlukku, og tess meira álvarsligar eru vanlukkurnar. Hildu allir bilførarar hámarksferðina, so hendu ikki so nógvar vanlukkur. At fólk, sum eru ávirkað av rúsevnum eru
