ðharranum. Um tingmenn javnaðarfloksins, sum oyðiløgdu okkum fyrimunin á fólkatingi, eina einastu løtu halda, at nakar føroyingur kann hótta ríkisins statsministara, so fara tit ógvuliga skeivir. Minnist

Uttan iva var dýrdarveður á Føroyagrunninum eina løtu, hósdagin 24. juni 1999. Tað er lætt at ímynda sær, at havstreymurin kyrraði og legði sjógvin spegilsblankan. Undir vatnskorpuni støðgaðu havsins margfaldu

at taka Vestmenningin, so tóktist tað sum um at vestmenningar høvdu hug at renna undan, men í evstu løtu eydnaðist tað FM vinnaranum at vinna, og munurin gjørdist ein stórur skutur. Vestmenningur vann á

fyrsta minuttinum eftir hvíldina javnaði Erling Fles. Og so vóru klaksvíkingar heilt væl við eina løtu. 49 minuttir vóru farnir, tá Erling Flest legði KÍ framum. Fyri úrslitið hevði tað stóran týdning

ð arbeiðir við, kundi javnaðarflokkurin jú stuðlað, um hann var í samgongu. -Eg ivist heldur onga løtu í, at javnaðarflokkurin tildømis fer at taka væl undir við uppskoti samgongunnar um eina varðandi

tú áfram, so skalt tú síggja leikir. Nú eri eg ikki sakligur, fer Høgni Hoydal at siga Ivist onga løtu í, at soleiðis verður sagt næstu ferð vit lata bløðini upp. Rentustuðulin til sethúsaeigaranar og

Takk er ikki longur einasta orðið, vit kunnu loyva okkum at siga við hin. Byrðan av olmussu er eina løtu tikin av okkum. Vit síggja nú greiðari enn nakrantíð, at her er talan um tveir ymiskar partar við

jonglørur? tá ræður um mat. Hóast tú plagar at siga ?eg eigi einki inni?, so stendur eftir lítlari løtu burtur úr púra ongum eitt væl dekkað borð við vælsmakkandi mati, sum verður etið á svað í svøriði

dunaði í fjøllunum rundan um meg. Eitt heilt óhugnaligt og tó vakurt ljóð ­ eitt dun. Eg sat góða løtu og lurtaði eftir hesum fjalladuni. Eg havi nógv góð minnir úr haganum í Fuglafirði. Hevði haruhaga

sum andstøða bara at standa og hyggja at hesi óhepnu gongd? -Tað fara vit ikki. Eg ivist ikki eina løtu í, at tað verður ein samd fíggjarnevnd, sum fer at taka støður, sum ganga púra uppá tvørs av tí, sum