og Danmark Yvirhøvur tykjast tey at vera samd um, at danska spælið væl kundi verið betri, tá teir vitjaðu í Føroyum. Ikki nóg beinleiðis Tað, sum miðlarnir serliga fýlast á, er, at danir í alt ov stóran
besta liðnum hjá GÍ, setti seg sjálvan fleiri bátslongdir fram um kappingarneytarnar, tá hvalbingar vitjaðu í Sarpisgerði. GÍ vann 7-0, og Heini Heinason skoraði ikki færri enn fýra mál. Hann gjørdi málið
frítíðarkend. Við bussi ferðaðist fylgið nú suðureftir. Í gjøgnum tunnilin til Sumbiar og síðani vitjaðu tey í Akrabergi, ið sanniliga vísti seg í øllum sínum vakurleika í góðveðrinum. Á vegnum heimaftur
hjá EB/Streymi, sum ikki hava vunnið nógvar dystir í ár, vóru omaná tá teir gulu og bláu úr Gøtu vitjaðu. Bæði liðini royndu at spæla bólt, og tað var eisini gott spæl at síggja mesta av tíðini. Tað gjørdi
Gøtumenn fingu væntaða sigurin, tá sandoyingar vitjaðu sunnudagin. Fyri triðju ferð vunnu teir 4-0 (eisini á útivølli á Sandi og á útivølli í Fuglafirði. Umstøðurnar vóru einki serligar, tí tað var nógvur
um diskin, sum fólk so kliptu sundir og seymaðu ymiskt burtur úr, sigur Jóhanna Ta løtuna, ið vit vitjaðu Blákrossbúðina, var keðiligt og grátt í veðrinum og heldur tómligt í handlinum. Johanna sigur tó
nærri at. Undir vitjanini vóru Janus Petersen og Bergur Poulsen, stjóri á Havsbrún eisini úti og vitjaðu eina sildamjølsverksmiðju. Hon var sera primitiv og var hon eitt gott dømi um, hvussu stórt gapið
til. Eisini ommu- og abbabørnini minnast aftur á heimið Úti á Bø sum nakað heilt serligt, har tey vitjaðu javnan. Í 1988 sæt Josefina einkja. Hóast Knútur ikki longur var ein unglingi, hann gjørdist 87 ára
Mánadagin vitjaðu trý umboð fyri Klaksvíkar kommunu í Svínoynni, har fundur var um møguligt samstarv millum Klaksvík og Svínoy. Talan er ikki um nakrar beinleiðis samráðingar, men var hetta ein fundur
stríðast skal fyri hvørjum tí einasta stigi. Og um ikki annað, so fekk StÍF ta læruna við sær, tá teir vitjaðu í Hoyvíkarhøllini sunnudagin. Á pappírinum skuldi StÍF nevnliga verið sterkara liðið, og ofta hava