kundu vit fara nakrastaðni, nógv tordu ikki so frægt sum at leypa inn á farstøðina á ves, tí ongin visti nær bilarnir vórðu róptir at koyra umborð, siga ferðafólk, sum hava vent sær til Sosialin. Summi royndu
og árstøl. Og hon kann eisini vekja áhugan hjá onkrum, sum fær hana í hondina og ikki frammanundan visti seg at hava hendan áhugan. Bókin er uppsett, prentað og innbundin hjá Hestprent. Hon fæst í bókabúðum
eg næstan eina Hollywood-líknandi mynd av Harvard og Yale í høvdinum. Tað mesta ítøkiliga, sum eg visti um lærustovnarnar, hevði eg frá filmsheiminum. So tað varð ikki ein serliga vælgrundað avgerð, eg
so, hann segði tað, ið sigast skuldi, og tað beinrakið og ofta við einum skemtiligum farra, og tú visti altíð, hvar tú hevði hann. Hann var reiðiligur og legði dent á at svara hvørjum sítt. John fylgdi
hvussu eg hevði tað, tá eg sá tølini, sigur Anna. Hon mintist talið á skíggjanum uttanat, og so visti hon, at hon hevði vunnið. Við fastnet telefonini ringdi hon til mammu sína og við fartelefonini til
Mamman, pápin, systurin og yngri beiggi hansara vóru við. ? Eg hevði nokk ikki fari einsamallur. Eg visti jú ikki, hvussu tað fór at vera. Eg ímyndaði mær í ringasta føri, at eg ikki hevði nakað felags við [...] dagar. Við í ferðaliðnum vóru onnur, ið eru ættleidd úr Suðurkorea, men Rúni var tann einasti, sum visti, at hann skuldi hitta sína biologisku familju hendan túrin. Ein genta í ferðaliðnum fekk tó eina avtalu
Hendan dagin, vit tosaðu við tey, høvdu tey fingið heilsusystrina á vitjan at kanna eftir, um alt visti vælvið hjá teirri lítlu. Hon var komin út Havn og Eva dylir ikki fyri, hvussu fegin hon er um tað
við hansara vald: Hann hoyrdi seg sjálvan rópa: Aldri, aldri. Ella var tað: Ja, eg skal koma? Hann visti tað ikki. Sum eitt snarljós frá einum øðrum valdi kom ein onnur hugsan í sinni hansara: Tak hann av
førdur yvir hav við einum av hesum guvutrolarunum. Kirkjuvætturin visti ikki rættiliga, hvat ein trolari var, kol og guva, men hann visti alt um gamlan kingosang, lestrar og torvroyk at siga. Hann var merktur [...] heilt vættralív undir kórinum í halgidóminum, ja, hann hevði verið har síðan kirkjan var vígd 1838 og visti um øll fólk at siga, sum høvdu slitið sínar skógvar undir hesum bitum. Hann var so søgufróður, mentaður [...] hesum, meðan jólamaðurin úr Hammerfest var óspiltur og tók alt til sín, sum hann sá og hoyrdi. Hann visti, at hann fór at enda sínar dagar her á landi og mátti ogna sær alt tað, sum føroyskt var. Tá ið klokkan
hvørjum slag í kirkjuni. Mangur útlendingur hevur vitjað kirkjuna í Sandvík saman við Herjálvi. Hann visti alt, sum vert var at vita ikki bara um kirkjuna, men eisini um bygdina. Søgufróður maður var Herjálvur