tankarnar fram og fær menninar at taka og broyta støðu, er eisini eitt slag av øði. Ein maður er deyður, og onkur er sekur. Spurningurin er, hvør skal revsast. Altso umboða teir egna vreiði umframt at

sjálvt deyðsføll kunnu taka sína tíð við at verða skrásett. Ein orsøk kann vera, at ein føroyingur er deyður uttanlands, og fráboðan skal ferðast millum lond og skipanir. Serliga eru tað tó frá- og tilflytingarnar

Hoydølum? Hin atfinningarsami studenturin? Er tann føroyski ungdómurin í dag apatiskur og andaliga deyður, tá tosan er um at byggja land? Vit koma at halta nøkur ár afturat í Ríkisfelagsskapinum og mugu

39), ikki øvugt; og ikki orðini, men “blekkið hoyrist/ tá orðini flotna” (s. 39); og “tá ið tú ert deyður/ hevur tú sjálvur ábyrgdina av spakanum” (s. 43); “slipsið misnýtir hálsin” (s. 49), og ”jakkin fær

stressaðari støðu. In warm blood. Capote útnyttaði teir. In cold blood. Tað var kyniskt. Men nú er Capote deyður, og bókin stendur eftir sum eitt listarverk. Hon er enntá blivin til ein fantastiskan film. Triðja [...] úteftir. Sum Jan-Allan. Act as if. ...men ikki líkjast kortini Munirnir eru, at Jan-Allan er ikki deyður, sum pápi Knausgaard. Og hann hevur altso sjálvur greitt frá teirri søguni, sum Høgni Mohr síðani

móti manninum. - Okkara kanningar umframt líksýnið hjá rættarlæknunum vísa á, at maðurin helst er deyður orsakað av eini vanlukku, skrivar danska løgreglan, sum tó ikki neyvari greinar, hvør umrødda vanlukka

stóð har og hevði ringa samvitsku. Tað líðandi menniskja bar krossin, og tað tóktist, sum Guð var deyður, og í hesum ragnarroki livdi lygnin_.. og hon ger tað enn. Desert Storm Hvar liggur sannleikin, tá

vorðin frísk aftur, Ein persónur uttanfyri meginlandið í Kina – ein maður á Filipsoyggjunum – er deyður. Tað eru nú fleiri deyð av coronavirus enn tað doyðu av SARS í 2003. Talið av deyðum av SARS kom

og segði, at systkinabarnið hjá mær var deyður. Eg bleiv kanst tú ætla rættiliga skelkaður og spurdi, hvat hann meinti við. So segði hann mær, at Elvis var deyður, og eg drønaði til hús at lurta eftir radio [...] byrjað at troyttast av Elvisi langt áðrenn hann doyði, men tá bar kanska av. Men dagin eftir, hann var deyður, hitti eg Rudolf Joensen. Vit báðir tosaðu so aftur og fram um tilburðin og hugleiddu um Kongin og

var mítt idol, so var hann ein stór stjørna, og sjálvandi var tað skakandi at frætta, at hann var deyður. Nógv varð eisini kjakast aftur og fram, um deyðsorsøkina. Eg haldi, at man royndi at skava út yvir [...] hóast tað sást á honum tey seinastu árini, at okkurt var galið, var tað torført at hoyra, at hann var deyður av stoffum. Eg minnist Elvis serliga fyri hansara fantastisku rødd, karisma og útstráling. Og hóast