gávu, tí eg hevði akkurát fylt. Eg haldi, at øll sum kendu hana høvdu sagt tað sama, hon var ein kvinna við einum stórum hjarta. Mild, tó bestemt, gestablíð og gávumild. Sjalvt úti á heiminum við Mýrini [...] sangir sum “Kettan liggur í durðinum deyð..” og aðrir gamlir sangir. Kristianna var ein trúgvandi kvinna, og ein løta, sum hon elskaði var meðan andaktin var í útvarpinum. Hon lurtaði og sang við tá ið
ommubørnini hjá tykkum. Ein kann bara ímynda sær tað stóra, tóma plássið - og drýpa høvur. Dinna var ein kvinna, sum vit høvdu stóra virðing fyri, og sum vit minnast við takksemi. Harrin signi tykkum øll. ???
Tað vóru sorgarboð at fáa, nú Katrin Petersen ikki longur er ímillum okkum. Katrin var fyrsta forkvinna í Pedagogfelagnum, frá stovningardegnum 1.juni 1982 til 1984. Hóast Katrin valdi familjuna og l [...] saman við øðrum fyri skeiðum, kjakfundum og lestrarferðum. Sigast má, at hon var ein undangongukvinna . Tað er nógv, vit minnast Katrina fyri. Hon hevur, m.a. verið filmsleikstjóri, tá hon saman við
veit at soleiðis var hon. Tú skuldi ikki tosa leingi við Kathrinu, tá tú merkti at hetta var ein kvinna við stórari vitan. Gumman var ein, sum var lítillátin men kærleiksfull, tað lýsti av henni. Ongantíð
i skúrtu og høghælaðum skóm, men skóti tað vart tú vi lív og við sál. Tú vart ein serliga virkin kvinna við einari rúmligari lívsáskoðan, sum gjørdi at tú dugdi at standa á nógvum pallum í lívinum Títt
tit altíð fara at eiga vinir í okkum starvsfeløgum her á Landsbókasavninum. Hóast sagt verður, at kvinna kemur í kvinnu stað, verður tað sera ringt at fylla aftur rúmið eftir Ingrið Hammer. Friður veri
Hvalba og Maria var úr Útistovu. Johann var ein dugnaligur smiðjur, og Maria ein sera kløkk og vitug kvinna. Tey bygdu húsini í Kvíggjaklova ár 1911, giftust og fingu seks børn: Hannemann, Astrid, Jona, Ingolf
hugnaliga heim kom nógv fólk, bæði vinir og familja. Gestablídni treyt ikki. Fía var ein sermerkt kvinna heilt frá ungum árum.Hon hoyrdist, har hon var, hon var livandi, og ein vitsti altíð, hvar ein hevði
til. Har kom nógv fólk inn, og øll kendu seg vælkomin hjá Ester og Jens Sofusi. Ester var ein vitug kvinna, sum tú lærdi nógv av. Hon var dugnalig at læra tey ungu at ganga á røttu leiðini, og tað skal hon
seta sín góða dám á teirra heim og familjulív. Edna var ein sjálsama kvik, røsk, skipað og ordulig kvinna. Tað hon skuldi gera, gjørdi hon bæði skjótt og væl. Hon hevði sínar meiningar, og var ikki bangin
