bíðirøður í keypssamtøkunum á sinni. Johan í Kollafirði eigur at lova føroyingum fleiri fiskar og lekrari grind, er fyrsta viðmerkingin hjá Jacob Haugaard, tá Sosialurin í telefonini spyr hann um Johan í Kollafirði

smærri og størri førum av firðinum, sum farin vóru at taka í móti og luttaka í fylginum. Tað var sum í grind, tá flotin kom inn móti Høvdatanga. Og soleiðis var helst eisini ætlanin, at tað skuldi síggja út

høvi hjá føroyingum at fáa sett landið á kortið, sum annað enn ein ?Seyðaoyggj? og landið, ið drepur grind enn, ið tey ongantíð koma at góðtaka ella at skilja. Die Zeit der Langen tage - Hetta er tíðin við

viðskeranum frá Miklagarði, ið hugsast kann, alt frá skerpikjøti, rullupylsu, røstum kjøti og turrari grind og spiki, sum vit ikki vita, hvussu leingi aftrat er við á føroyskari viðskeramenu, tá hugsað verður

Samferðsla á Vestmannasundi: Tað er sum í grind, nú allir bátarnir kappast um at sleppa at flyta ferðafólk um Vestmannasund, tí strandfaraskipini ikki sigla. Við ferjuleguna í Vestmanna, uttan á Sam sum

hann skuldi sita í. Tað er rætt, at tosað varð um alt millum himmal og jørð, uttan kanska livandi grind. Grundin er einføld til, at so var. Tórbjørn Jacobsen veik hvørja ferð, hann fekk tann konkreta spurningin

sær ein góðan breyðbita saman við onkrum drekkandi, ella tey heldur fingu sær ein bakka við turrari grind og køldum eplum. So hetta var júst eins og aðrar stevnur í landinum, og fólk hugnaðu sær saman til

sær ein góðan breyðbita saman við onkrum drekkandi, ella tey heldur fingu sær ein bakka við turrari grind og køldum eplum. So hetta var júst eins og aðrar stevnur í landinum, og fólk hugnaðu sær saman til

formaður Hvussu kann eitt menniskja fáa seg til at drepa ein kóp? Hvussu ber tað til, at menniskju drepa grind? Spurningar, sum hesir, eru vanligir millum fólk, ið eru uppvakin í stórbýum kring um í vesturheiminum

Fótbóltur Sunnumorgunin vóru grindaboð. Ein grind var funnin í Søltuvík, og hon varð hildin til heima á Sandi. Henda sama sunnudagin gjørdu gøtumenn landgongd á Sandoynni, og tað var ikki við mýkindum