tykist vera, at liðið er sera nógv tengt at, hvussu væl lyklaleikararnir eru fyri. Higartil hevur einki bila í so máta, men um hetta heldur gjøgnum eitt drúgt kappingarár er ein onnur søga, sum ikki verður svarað

Tað var hann sera glaður og takksamur fyri, nú árini vóru vorðin so mong, og heilsan var farin at bila.

molanum. Veðurmaðurin væntar nakað av sól við onkrum ælingi inn ímillum. Kortini ikki so, at tað fer at bila nakað fyri karm. Ættin verður útsynningur, og hann væntar, at ólavsøkudagur helst fer at vera heldur

Djóni N. Joensen varð settur í miðverjuna, og NSÍ hevði bara ein á toppinum. Men tað tóktist ikki bila, tí tað vóru fleiri, sum løgdu stórar arbeiðsbyrðar á seg, og tað var ikki undarligt, at HB menninir

eftir skúlabussinum. Í morgun var hann rættiliga tíðliga á veg, og má tí bíða eina løtu. Tað man ikki bila so nógv, tí veðrið er gott. Einsamallur Klokkan var farin nakað av hálvgum tíggju, tá vit komu fram

Nielsi og Petur J., tá ið hesin táttur í mentanararvi okkara skuldi hevdast. Hóast sjónin var farin at bila síðstu árini, legði Hans ikki árarnar inn, men hevði fingið sær telduforrit við stórum bókstavum:

síðan fuglfirðingar byrjaðu at spæla horn, til hann noyddist at gevast, tí eyguni fóru at bila. Tá eyguni fóru at bila, fekk hann sær eina teldu, ið kundi vaksa so mikið um bókstavirnar, at hann sá teir. Hann

inum, síðan fuglfirðingar byrjaðu at spæla horn og til hann noyddist at gevast, tí eyguni fóru at bila, og hann sá ikki nótarnar longur. Í einum sangi, sum hann saman við bróðrinum Jógvan Edvard yrkti

síðani gavst Hans Olaf at arbeiða, hann hevði aldur til tað, men helst var tað heilsan, ið far farin at bila, ið gjørdi, at hann helt uppat. Hóast nógv nívdur av sjúku, so hoyrdu tú hann ikki gremja seg, hann

út til handlarnar í býnum. Hann arbeiddi har, til hann kom til pensiónsaldur. Seinni fór heilsan at bila, og síðan 1999 hevur Hans Petur búð á Miðstovuni á Lágargarði, har tey gera alt fyri at hjúkla um