Í Fugloy, Viðareiði og í Dímun hevur verið loyvi at fleyga lunda í stutt tíðarskeið. Men samlaða myndin er tann sama. At lítið er til av lunda. Tað staðfesta bæði Bergur Olsen, fuglafrøðingur, og Janus [...] havi verið í Skúgvi, og har ar lítið og einki at síggja av lunda, sigur Bergur Olsen við in.fo. Náttúrugripasavnið hevur síðstu 2-3 árini talt lunda í Mykinesi. Úti í Lamba, í Dalinum og úti í Hólminum eru [...] eisini friðaður í Lítlu Dímun. Tað eru lokalar grannastevnur, ið gera av, um loyvi skal vera at friða lunda. Á nevndu støðum er lundin friðaður, meðan aðrastaðni hava grannastevnurnar samtykt at geva avmarkað
fjør royndist serstakliga illa viðvíkjandi fleyging av lunda. Og higartil í ár hevur verið lítið av lunda at síggja. ? Vit hava sæð lítið av lunda í ár, men ofta er tað soleiðis, at lundin sæst ikki fyrr [...] byrjar, sigur Óla Jákup Dímun, bóndi á Stóru Dímun. Tað er komið fyri fyrr, at næstan oyðið er við lunda inntil fleygingin byrjar, so bóndin hevur framvegis vónir um, at árið fer ikki at roynast eins illa
Eiriki Skála sungu áhoyrararnir á føroyskum fyri einum takksamum Butch. Hann fekk so ein útstappaðan lunda við veipandi veingjum, eins og ein dirigentur, tá hann er í síni bestu støðu. Musikkskúlin eigur tøkk
ð sum heild – ikki bert um ES-tiltøk. Millum annað ein fund, har tú handaði donskum ráðharra ein lunda, ið skuldu ímynda okkara krøv um makrelkvotu og ta ávirkan makrelurin hevur í føroyskum sjógvi. Og
sum góður fleygamaður. Tað var fast, at á hvítusunnu fór hann í bjørgini við seyði og kom aftur við lunda, sum gjørdist hvítusunnudøgurðin. Í einum so stórum húsi var nóg mikið at gera hjá øllum. Her mátti
skýmingini. Altíð hevur ligið væl fyri hjá babba at veitt fugl, serliga lunda, og túrarnir inn í Vík og við báti í Urðina Miklu eftir lunda hava verið mangir ígjøgnum árini og veiddu lundarnir enn fleiri. Eisini
fjallinum og ikki fór at koma aftur til familju sína. Tveir mánaðir seinni fór ein maður á fleyg eftir lunda. Tá hann var komin hálva leið, kemur ein hundur aftanífrá og snoddar hann á hondina. Maðurin helt
Hvidesande og í Slusen vilja tey fegin heilsa uppá føroyingar. T.d. eru ætlanir um at hava turran fisk, lunda og ræst kjøt at bjóða. Hetta er eisini gyltur møguleiki hjá føroyingafeløgum í Danmark. Í matstovuni
har millum annað verður greitt frá at fólk á Trøllanesi plagdu at eta sýrukompott aftur við kókaðum lunda. Hvar er hesin siðurin farin! Hvør veit um sovorðið í dag. Havi ikki roynt sjálvur, men haldi tað
sonin til kjøtgrýturnar í Keypmannahavn. Nakað sæst til hesa styrki í fotomynd av henni roytandi lunda...”. Hesin eitt sindur møsnuti skrivihátturin er tíanverri ráðandi í tekstinum, sum tykist grundaður
