fáa skilt okkum frá kærleika Guds í Kristi Jesusi, Harra okkara.!" Kortini sakna vit, kortini syrgja og gráta vit ? men við vón! Vit skulu hittast aftur, tí hetta ber orð Guds okkum greið boð um! Harrin

elskar syndaran. Trúboðararnir vóru ymiskir, summir meiri álvarsamir enn aðrir, og summir betri at lýsa Guds kærleika til syndaran enn aðrir. Men málið og miðið var tað sama: At tann, sum er doyptur og trýr [...] Sálmabókini og í Heimamissiónssangbókini, sum hann hevur týtt og yrkt: “Takk, Jesus, fyri dópin mín”, “Vár Gud, sum lívgar fjøll og fjørð”, “Tíns ríkis søk”, “Frið sum troyst”, ”O, Harri Jesus, hoyr nú meg”, ”Neyðugur

Johan upptikin av. Mangur sjómaður og mong heim hava frá honum fingið eina vinarliga heilsan og eitt Guds orð. Nevnast skal eisini, at tá ið føroysk skip í hópatali fóru til Bretlands at keypa sild síðst [...] Eystursjónum. Um vetrarnar var hann íðin í arbeiðinum her heima. Hann vitjaði runt landið og talaði Guds orð. Hann var við til at stovna fleiri sjómanskvinnuringar og var íðin fyri at vitja og stimbra teir [...] Gudi fyri Amy og Johan. Samstundis takka vit teimum hjartaliga fyri teirra stóra og trúfasta gerning Guds ríki til frama. Æra verið minnið um Johan. Undir krossins merki stóðu gamlir menn, undir krossins

måske vel også lidt bedre; men mørke dage jeg måtte se, og storme rev mine fjedre. Jeg ville gerne i Guds natur med frihed spænt mine vinger, men sidder fast i mit snævre bur, det alle vegne mig tvinger. [...] vemodsrøst med længsel gennem mit gitter. Lyt og, o vandrer! til denne sang; lidt af din vej du hidtræde! Gud ved, måske det er sidste gang, du hører livsfangen kvæde. Mig bæres for, som ret snart i kvæld at

liðagikt og fyri so vítt eitt brotið bein o.s.fr., eru sjúkur, ið verða góðtiknar uttan nakað, og Gud havi lov, at vit hóast alt eru komin so frægt ávegis. Tí tað er ikki so langt síðan, at menniskju,

fingu tey børnini Atla og Duritu. Við sama áliti, sum Høgni hevði á Jesusi, frelsara sínum, lýsa vit Guds frið yvir minni um Høgna Simonsen og sýna djúpastu samkenslu við tykkum sum sita eftir. Magnus

var tí góður at heita á, um eitthvørt skuldi greinast við grundarlagi í Bíbliuni, sum fyri Høgna var Guds orð til okkum menniskju. Við tøkk og virðing lýsa vit frið yvir minnið um Høgna Poulsen, sóknarprest

eru tað árini í Sørvági í Vágum, tá missi­ónshúsið og Biohøllin vóru fullsett av fólki, sum komu til Guds orð. Tað var veking í oynni, nógv menniskju upp­livdu broytingar í lívinum.Her kom heimið hjá Hjørdis [...] tykkum eitt orð um Jesus. Vit hava samkenslu við stóru sorg tykkara. Vit vilja við hesum orðum lýsa Guds frið yvir minnið um Hjørdis Jørgensen. ---- Ingibjørg og Thomas Juul

himmals okkum heim, tann rætta vegin vísa til sælu og til gleim í Harrans vakra himmalstað, har øll Guds børn tær prísa og takka nátt sum dag. Hjalmar, friður veri við minni tínum. Símun P. Poulsen

trý, tit hava mist ein góðan mann, pápa og forsyrgjara. Men Gud styrkir okkum við hesum orðum: Lívið gevur stóra gleði og kann geva stóra sorg Gud hann gevur okkum megi til at liva her á fold. Hvíl í friði [...] hyggja eftir við táravátum eygum. Vit hava mist nógv, men vit eiga nógv eftir, sum vit siga takk fyri. Gud styrki okkum øll, sum mistu okkara kæru við Sjóborgini. Ærað verður minnið um manningina. Takk til