hann kundi máta dýpið á Fjallavatni. Tað vísti seg at liggja millum 46 og 36 metrar. Tað gjørdist tó rok um umrøddu ætlanir, og seinni varð vatnið friðað. Sigmund fekk áhuga fyri at fáa at vita, hvussu vøtnini
nevna, at tað er órationelt, verður flongdur alment – og undirskotið er 800 mió. krónur. Eitt øðiligt rok er í Havn, tí semja fæst ikki um, hvørt 10. flokkarnir skulu ganga í Kommunuskúlanum ella Eysturskúlanum
Fólk búðu í hvørjum kjallara. Annars bygdu handilsmennir skúrar til fiskagenturnar. Her var eisini rok viðhvørt, tá fiskimenn við kenning vildu inn til genturnar, sum tær flestu vóru hampafólk. Men knappliga
tunað útgáva av Taxi, og tað klæddi ikki Húskalla løgunum, og vokalunum betur enn næstbest. Einki roks frá Eager To Please Eager To Please borðreiddi við einum massivum veggi av ljóði, tá bólkurin fylti
Olla, tú mást lesa løtuna og stemningin rætt av, ella kann koma gangur burturúr. Er alt hetta ov nógv roks at gera burturúr fyri at fáa hendur á einari dámu, segði eg við Olla, so kanst tú altíð taka eina
fingið eini 14 skippund tann fyrsta dagin, eftir tí vit fingu fyrra partin av degnum. Hetta var rok, men vit fara at sigla til Sigurfarið, og tað gekk gott at sleipa. Tað gingu 4 døgn, frá tí vit fóru [...] ongantíð meira enn 400 skippund niður og høvdu upp til 560 skippund, tá landað varð. Kurvarnar vóru rokaðar, og var ein hálv kurv, fór hon til góða vekt. Tá var ringt lag á hinum skipunum. Tey lógu inni
vóru sum kálkaðar gravir (tað er at verða svikafullur, red.). Eg hugsaði, at tú skuldi fara at skapa rok, men tað gjørdi tað als ikki. Eg havi ikki tilvitað roynt at verið kontroversiellur, men eg havi altið
er helst hugtakið ‘økismenning’, ið seinastu árini hevur verið mest álíkt eini kastibløku, ið nógv rok hevur staðist av, hvørjaferð orðið er nevnt; hetta kemur mestur av tí, at orðið fyri fólk í miðstaðarøkinum
dagin í 1965 hann var farin burtur í haga datt hann oman, og sást ikki aftur. Palli varð kallaður Rok-Palli, og tað liggur í hesum, at hann hevur verið ein sera raskur maður. Enn einaferð vóru børnini
Seglhúsunum. Teir trivust so væl, at teir søgdu ”mamma og babba” um Jónu og Bjarta. Viðhvørt kundi vera rok á Sjómansheiminum. Ikki frítt. Men Bjarti var altíð til dystin fúsur, og fekk vanliga lagt sjógvin
