at pynta í ár, tí royna teir fyrst at fáa ommubeiggjan, Gírik McGvagg at gera tað. Tá ið hann sigur nei, fara teir í staðin til hin ríka mannin í Dunnuvík, Gull-Ívar Tinnustein, sum fegin vil vísa rætta

annað í Danmark fyri at hava tað stuttligt. Tá er mann í svimjuklæðum og bikini. Og er hetta rætt? Nei eg bara spyrji. Í kvøld verða brúktir til samans 500 litrar av vatni. - At fólk kundu fara í sauna

fínasta slag. Eg svam mína bestu tíð, so tá skal mann ikki klaga. Og Elspa. Var tín tíð eisini í lagi? - Nei. Eg svam skjótari í innleiðandi, og tá gav eg ikki alt, so tíðina eri eg ikki nøgd um. Men sjálvandi

hetta lønt. Er tað so, at Klaksvíkar Sjúkrahús liggur fremst tá tað kemur til øking av játtanini? Nei, skúkrahúsið verður ístaðin fíggjarliga pínt. Um sjúkrahúsið hevðið fylgt við játtanini hjá t.d. L

eisini fingu at vita, at Ingálvur av Reyni fór at vera hjástaddur - helt onkur fyri: ?Kunnu vit siga nei, tá tað ræður um Ingálv?? Tað er okkum ein fragd at syngja her í kvøld. Sangirnir, sum vit hava vælt

eisini fingu at vita, at Ingálvur av Reyni fór at vera hjástaddur - helt onkur fyri: ?Kunnu vit siga nei, tá tað ræður um Ingálv?? Tað er okkum ein fragd at syngja her í kvøld. Sangirnir, sum vit hava vælt

fyri Føroyar og er hetta danskir pengar). Hetta er sami tingmaður, sum fyri fáum árum síðani segði nei takk til 365 mió. árliga av donskum blokkstuðli, sum kom heilsuverkið, skúlaverkið og almannaverkið

arum Fransmenn hava eisini so seint sum fyri fáum árum síðani gjørt kjarnorkuroyndarspreingingar. Nei, ikki heima í Fraklandi. Langt av landi skotnir gera slíkt millum tilafturskomna fólkið í Moururoa

niðan á Vaglið við herrópum, eiga at kunna svara uppá. Tit rópa: ”Fingrarnar vekk frá mínari pensión, nei til flatskat” og ikki minst ” latið okkum vísa teimum, hvør hevur veruliga valdið”. Vóni virkuliga [...] hvat meina tit við, tá tit fara í herróp ” latið okkum vísa teimum, hvør hevur veruliga valdið”? ”Nei til flatskatt” var eitt annað herróp. Í nógv ártíggju hevur man ferð eftir ferð hoyrt fagfelagsfólk

skjótt. Tað var bara, tá ein var ungur sum hon, at ein tonkti, at til bar at liva av berum kærleika. Nei, tað skuldi meira til lívið enn tað. Bað hana gera seg til reiðar til brúdleypið. Tað skuldi verða [...] farið í song við einum, hon ikki var góð við og so ígjøgnum eitt heilt lív. Tað mundi vera ræðuligt. Nei, hon skuldi ikki øvunda nakran. Hon var nøgd við lívið og síni foreldur, sum høvdu lært hana at vera [...] Hon sá á eygum hennara, at hon var hansara hóast langan skilnað. "Um hann bara kundi fevnt hana. Nei, hann kundi ikki tonkja so, hon var gift øðrum manni, og onki gjørdist við tað. Menninir vórðu bodnir