Fleiri av urguleikarum okkara hava tikið prógv sum urguleikarar á ymiskum stigum. Og hetta ger sjálvandi sítt til at lyfta bæði urguspæl og sálmasang.
Tað er tó ikki allastaðni kring oyggjarnar at kirkjurnar kunnu ”lýsa” við útbúnum urguleikarum. Her er í størstan mun talan um tær smærru kirkjurnar.
Helst er tað meiri undantakið enn reglan, at ein lítil kirkja á bygd hevur ein útbúnan urguleikara í tænastu – um yvirhøvur nakar urguleikari er á staðnum!
Ymiskt er sjálvandi eisini, hvussu hin einstaki urguleikarin er fyri:
Nógvir spæla eftir nótunum úr teimum ymisku lagbókunum. Og so eru tað eisini teir, ið ikki spæla eftir nótum: Teir spæla løgini uttanat – eftir minninum.
Ein slíkur urguleikari er júst 53 ára gamli Magnus Eliassen, sum seinastu sjey árini hevur røkt hesa tænastuna í Mikadals kirkju.
- Eg royndi fyri nógvum árum síðani at læra meg at spæla eftir nótum, - men nei, eg gavst tíverri við tí.
- Eg gekk eina tíð til spæl hjá Knút Olsen, men hvussu hann enn royndi, so kláraði eg ov illa at læra meg nótararnar. Og her standi eg í dag, sigur Magnus, sum leggur aftrat:
- Tað sum eg havi lært higartil, tað hevur faktist Eyðun, bróðir, lært meg. Og tað eigur hann stóra tøkk fyri.
Á heimasíðuni hjá Fólkakirkjuni er eitt longri prát við Magnus Eliassen, sum Snorri Brend hevur gjørt.
