enn, at alt er, sum tað skal vera. Hann má læra at liva við, at eitt fremmandalikam er gjøgnum hálsin. Tað er jú ikki normalt ... Akutt heilabløðing Saman við einum ungum turnus­­lækna, ið er tungur á fótum [...] Skjótt er skitið verk; danski urologurin, sum er komin til landið at skera, sigst arbeiða sjáldsama seint. Men arbeiðið, hann ger, er snøgt sagt ólastandi. Í løtum eru allar sjúkrasystrar­nar samstundis [...] brúkt at klintra heilt upp á tindin í sergreinini, anestesi, og hann er nú vorðin yvirlækni. So Theodor er tendraður. Men verri er við tólinum, sum skal geva einum ógvuliga tunglyntum sjúklingi elektrosjokk

við tilsamans 2.500 fiskimonnum undir Grønlandi. So løgið er tað, at meðan før­oy­ingar hava mist mong skip við “mann og mús” undir Íslandi, so er einki skip forlist við allari mann­ingini undir Grønlandi [...] Fyrsti fundur var tann 10. ok­tob­er 1932, og skipað varð fyri av­hoyring av stórum parti av mann­­ingini. Men nú vóru teir ikki so stór­orðaðir sum i Tingakrossi. Ofta er tað eisini so. Men kortini má hetta [...] hevur tað ver­ið nær við, at stóra vanlukkan kundi hent. Eitt dømi um hetta var Blith­some í 1935. Tað er tó hendar einstakar van­lukkur við tapi av mannalívum í Grøn­landi. Kendu seg illa viðfarnar við Skarstein

frásagnirnar hjá Johan Hansen um hansara barna­minni úr Kollafirði. Tað er ein fong­ur at hava fingið hesi minni varð­veitt. Johan er ein fróðarmaður, og her kann nevnast, at hann átti eitt fitt íkast í bókini [...] ætlanin gjørdist veruleiki. Bókin byrjar í kirkjuni Bókin byrjar við, at Johan er í kirkju í Kollafirði í 2003. Hetta er ein ser­merkt løta hjá honum. Kirkjan hev­ur havt nógvan týdning fyri Johan gjøgnum [...] tænkte jeg: ”Jamen, de mennesker er da tossede at sige farvel på den måde!” For mig var det at sige farvel tungt og forbundet med usikkerhed.” Sigast kann at júst hetta er ein partur av føroyska samleikanum

úr Kvívík og Christian Hansen. Pápin er deyður ungur, tí í 1834 og 1845 er Hans hjá foreldrunum, meðan hann í 1850 bert er hjá mammuni. Tað er ikki nógv sum ann­ars er vitað um tey bæði, uttan at Hans hevði [...] nærliggende Elve af Stormen er ført hen over, og hvis der er stærk Frost, kan hun næppe finde Fodfæste slige Steder. Det er noget, som kan angribe Nerverne og tage paa Kræfterne. Er det i forvejen anstrengende [...] fyri starvinum er so lítil. Økisjarðarmøðurnar í Havn fáa hvør 80 kr árliga í løn í Havn, meðan hon er lægri úti á bygdunum. Har er hon kr. 60 árliga, um tær hava fingið útbúgving, annars er hon kr. 40. Eftir

beiggj­anum strandaði á Kellingini. Ljósá er niðursetubygd av Eiði. Tey fyrstu niður­setu­fólkini kallaðust Jógvan og Sunneva úr Heimistovu. Tey eru í hvussu er flutt hagar í 1840. Stutt eftir, í 1850, [...] teirra trimum børnum. Fólkatalið við Ljósá hevur í mong ár ligið milum 30 og 40. Saman við Svínáir er Ljósá partur av Eiðis kommunu. Inntil 1944 vóru Oyri, Oyrar­bakki og Norðskáli eisini partur av kommununi [...] Eiðis ella at rógva yvir um sundið til Víkar. Eisini kundi farast suður eftir til Norðskála. Annað dømi er, at áðrenn kirkja kom við Norðskála vóru lík av Oyri, Norðskála, Svínáir og Ljósá førd við báti norður

rúmd. Um nøgd er nóg mikið ella um góðskan er samsvarandi, tað velst um eygu og oyru sum síggja og hoyra. Ynskja undirhald Mentanin og føroyska málið eru fyri stórari ávirkan. Spurningurin er, hvussu vit [...] soleiðis er tað lukkutíð ikki. Holdningar byggja í stórsta mun á kensluliga førningin, sum vit hava í viðføri. Tí er tað ein illusión at siga, at miðlafólk eru neutral, tí tað eru tey ikki, tað er eingin [...] orientering, er ein heilt onnur søga. Var tað ætlanin, so hava miðlarnir arbeitt við fjaldari dagsskrá, sum ikki er í samljóði við setningarnar avtalaðir eru millum aðalráð og miðilin. Sama er galdandi fyri

býnum, er horvin. – Sjálvandi farið eg at sakna hetta. Tað er ringt at siga, hvussu tað verður, men tá eg verið eldri fari eg kanska at sakna ta friðar­liga umhvørvið og tað vøkru náttúruna. Her er er bar [...] av brosandi familju­limum. Lilja er yngst av trim­um syskjum, og hon er slóð­brótari. – Eg eri tann fyrsti í okk­ara familju, sum fer á uni­versi­tetið at ganga. Mamma er frisør og pápi maskin­meistari, [...] yviskipaði arbeiðsetningurin ”Alt er tøl”, og har eru dreing­irnir í Onnugøtu trúgvir læru­sveinar. Tað er vís­ind­in við teimum absoluttu svar­unum, sum telur, og tað er sólarklárt, at í teirra verð hava

at vera fyri onkrum missi. Tað fyrsta grundvirðið er heilsa. Tað næsta er tryggleiki. Tað triðja grundvirðið er virðing ella tign. Hetta triðja virðið er lutvís treytað av borgaraligum rættindum og lut­vís [...] við natúrina. Fatanin er tann, at sálar­lig heilsubót er at finna í natúr­ini, og hetta er sjálvsagt ein grund til, at vit eisini í risastórum, fjøl­bygdum býum hava viðalundir ella vøtn, ið eru býarins [...] kanska: Hvar er tað gud­dóm­liga í øllum hesum? Svarið er eftir mínum tykki kanska treytað av, hvar tann ein­staki stendur í trúarspurningum. Men fyri mongum menniskjum um allan knøttin er tað guddómliga

fløttu, so tann parturin er væl eis­ini nakað, sum hevur ligið til mín. Einsemið til tað betra Beinleiðis frásagnir eru sjálvandi so, at tá mikrofonin er sløkt, so er frí, men tað er avgjørt ikki støðan við [...] av stóru upp­gáv­um hansara. Nevnliga beinleiðis frásagnirnar. Tá er tað her og nú, meðan dokumentar-kynstrið er aftur­lítandi. – Tað er kanska ein andsøgn, men kortini eru hesi bæði nakað, sum mær dámar [...] dokumentar í út­varps­høpi, og tað er eitt arbeiðslag, sum mær dámar væl. Ofta kann eg fara til ar­beiðis eitt leygarkvøld, tá eingin annar er í Sortudíki, tí tá er friður at ar­beiða. Við slíkum tilfari

finna sannleikan í sjálvum sær, sjálvur at taka ábyrgdina og skuldina. Bønin er tigandi, tøkkin er ljómandi.” Vit menniskjans er avmarkað. Vit fata tíð og stað í mun til okkara egna horisont. Sum svarta­klukkan [...] Handan verðsliga stikið er ikki eittans megi. Har renna áhaldandi tær báðar meginrásir­nar andvegis hvørji aðrari. Hitt illa og hitt góða. Samanbresturin. Konfrontatiónin. Hetta er dialektikkurin í evsta [...] hansara er vorðin sjakran og handil, tuskan og biddan, at býta, keypa og selja, forrætning, ella, skýbøklar av synd, iðran og ótta. Gleðiboð­skapurin takkar, er ikki krevjandi, hann gevur. Bønin er eyðmýkt