greiðir frá hvussu hann minnist kríggsárini sum skúladrongur í Havn. Skrivar um skúlaárini har hann m.a. hevði okkara mæta skald, Hans Andrias Djurhuus, sum lærara. Eisini kemur Jógvan inn uppá lívsins andaligu

stórur munur er á ynskjum um tímar frá skúlum ? og játtaðir tímar til serligan tørv. Tí er neyðugt m.a. at taka stig til fylgjandi: ? Fáa størri samsvar millum staðfestan tørv og játtaðar tímar. Staðfesta

biddarabólkinum. Politisk kúvending? Men nú hoyrast aðrir og óhugnaliga skurrandi tónar í valstríðnum. M.a. verður føroyski Javnadarflokkurin lagdur undir at vilja sleppa sær uppí biddarabólkin! Hetta hevði

tykkum hava valt at koma til Føroya at vera við á hesi ráðstevnu og eg fari at takka fyrireikarunum her m.a. Jarðfeingi og tey góðu folk har fyri at hava tikið hetta skilagóða stigið.

kemur heim, segði Gunnvør, at gubbi mín kemur heim tá og tá. Omma Gunnvør lærdi hana alt møguligt, m.a. at binda húkar, fyri at tjena sær nøkur oyru. Gunnvør gekk í skúla úti á Leiti. Sum 16 ára gomul og

gjárakvøldið (leygardagin red.) vóru vit og spákaði runt Reykjavík, har tað var Mentunnarnátt, har vit m.a. hugdu eftir tí stórsligna fýrverkinum. Har gekk bara alt runt og tosaði um hondbólt. Tað tyktist,

tinghúsi­num, er trupult at skilja. Í 1985 uppstóð ein nýggjur ”politikkur” úti í Tinga­nesi, sum m.a. førdi við sær, at skrivstovustjórin í landsstýrinum og skriv­stovustjórin á gjaldstovuni vórðu el

gerningunum, sum evangeliini tilskriva Honum. Kristeligt Dagblad 24.dec 1999). Í ummælinum stendur m.a.: “Tað er bara einastaðni í Markusevangeliinum, at hesin tankin kundi sæð út til at verið til staðar

við festi av landsjørð, er, at festarar kunnu taka yvir ella keypa ognir á festinum til undirprís, m.a. bygningar, sambært § 6, stk. 1 og § 11, stk. 2. Tann veruleiki, at festibrøvini kunnu avhendast sbrt

tøkni sleppa at kanna sítt egna land viðvíkjandi fólkið, mentan, náttúru og veðurlagið. Hetta verður m.a. gjørt við praktiskum kanningum av ísi. Hetta sær út til at hjálpa børnunum við at gleðast um sín