komin. Eg haldi at abbabeiggi mín yrkti eitt so vakurt og sigandi ørindi í einum sangi. Jesus Kristus far ei frá mær! So eg biði nátt og dag. Jesus, bróðir! ver tú hjá mær! Leið meg heim mín síðsta dag. Guds
synges og tales så ofte om mor Javel hun fortjener hvert eneste ord Om far man så ofte ei sjunget jo har Så derfor en vise jeg sjunger om far. Tað er við stórari sorg at eg havi tikið pennin í hond og vil skriva
summarferia, har altíð okkurt var á vási. Jú Martin, vit fara altíð at fegnast um, at tú hevur verið til. Far í friði, góði vinur. Takk fyri títt trúfesti og hjálpsemi. Góða Verna, Amanda, Jónberg, foreldur og
Joen Poulsen, abbabeiggi mín, hevur yrkt. Og hann eiga vit øll at taka at hjartanum. Jesus Kristus! Far ei frá mær! So eg biði nátt og dag. Jesus, bróðir! Ver tú hjá mær! leið meg heim mín síðsta dag. Friður
1985, høvdu mørkini, sum Lisbeth flutti, nógv størri týdning, enn tey flestu í dag munnu geva sær far um. Lisbeth sjálv sólaði sær tó ikki í heitinum “hin fyrsta”. Tí hon visti væl, at tað als ikki einans
deyðsboðini um, at Karl Anton var farin. Hóast hann stríddist við heilsuna, so góvu vit okkum ikki far um hetta, tí Karl Anton var so spill livandi og útynti sítt verk við fullum huga og eini megi og ó [...] teimum ungu í tónleikaumhvørvinum í Havn. Tað er altíð syrgiligt at skula siga einum av okkara endaliga farvæl, og enn meira syrgiligt er tað, tá hann er í bestu árum og hevur halgað mesta av sínum lívi fyri
ballast í serstakan hálm. Í Vágs kirkju er ein doypifuntur. Hann er har, hóast fólk kanska ikki geva sær far um hann. Úr Mikladali er hann komin. Og høgdur er hann úr góðum gróti. Soleiðis var Jóhannis. Ein
gott grannalag? Og Egga og Dutt høvdu bara góðar grannar. Og ert tú í iva, hvat hugtakið merkir, so far niðan á Kráargøtu 38 í Klaksvík. Jógvan hevði sæð, at ung og eldri – fyri at stytta um leiðina á veg
í langar tíðir - og líkasum heilsaði Jákupi, nú hann á sístu ferð síni út í Grøv segði Klaksvíkini farvæl. – Kom at kenna Jákup í sjeytiárunum, tá vit plagdu at møtast til ymiskar fiskivinnufundir í Havn
og en tur til New Foundland. Det var din far der skaffede mig jobbet på Brandur Sigmundarson. Jeg husker især en periode, hvor vi var i New Foundland. Din far var blevet syg, og han skulle hjem. En af [...] on lagt stille og vi to sammen med din far blev sat ud i redningsbåden. Brandur Sigmundarson trawlede videre og den anden trawler kom over til os og tog din far med sig. Derefter lå vi mutters alene på [...] af de andre færøske trawlere skulle ind til St. John og så havde man fundet ud af, at din far skulle over på den anden trawler, og siden flyves hjem til Færøerne. Vejret var meget fint den dag. Det blev
