Hevur Suni náttarvakt, so er svøvnrútman sjálvandi øðrvísi enn hjá fólkum flest og hetta skal kroppurin innstilla seg uppá. Tí byrja fyrireikingarnar til næsta arbeiðsdagin ofta dagin fyri. Og av tí, at
sindur kræsnu Sólju, er ikki vist, at bókin hevði fingið eitt fimmpunds lodd uppfrá. Men høvundurin hevur valt eisini at lata Róa koma til orðanna, so at vit fáa atgongd til hansara tankar, kenslur [...] sæð, mest dramatiska brotið í skaldsøguni, so er hinvegin endakapitlið, har Sólja kemur heim, tindurin, sæð úr einum stílsjónarmiði. Í tí næstan prosalýrisku lýsingini av ferðini niðan á Stiðjafjall og
munandi ábøtur á heilsutilbúgvingina í Vágum. Hetta meti eg sjálvandi eisini er neyðugt, tá flogvøllurin liggur í Vágum. Tá talan er um vanlukkur, og tørvur er á bráðfeingis medisinskari hjálp, er tað ikki
Føroyar á útivølli fyri Bosnia við 17 málum. Frægast gekst í síðsta dystinum ímóti Italia, har munurin »bara« var sjey mál. Felags fyri Serbia, Russland og Bosnia var, at tey mestsum trumlaðu føroyska
skaffa Sverra lærupláss, um hann settist aftur. Tað gjørdi hann so. Hetta mundi eisini vera betri parturin við tí ragnaroki, sum brast á stutt eftir úti í heimi. Sverri kom fyrst at arbeiða hjá Askham og síðan
einum góðum ári síðani. Hesa seinastu tíðina hevur spurningurin verið, hvar í raðfylgjuni svimjihylurin skuldi koma. Raðfestingin av íløgunum komandi árini er ikki reiðiliga liðug, men í upplegginum, sum
“Sundenni”, sum hann førdi í eini tvey ár, og sum royndi við gørnum um várið og línu um summarið og veturin, seinni á laksaveiðu norðanfyri. Alt sá ljóst út, og Sylvan læt í 1988 í Fraklandi byggja “Julius
stórt harmonikulið við spælarum úr øllum landinum. Eisini luttekur Sirikit & co. og sangbólkurin Zamar. Monika Stauss Joensen fer at spæla violin saman við Ann Kristin D. Hansen á klaveri.
malandi eitt sindur aftan á øllum hinum, men hava nú fingið hini liðini aftur í dystartali. Spurningurin hevur verið, hvat greipuvinnararnir í ÍF megna hetta kappingarárið, og hóast góð tíð enn er at
eitt menniskja kundi siga: ”Civis Romanus sum”. Í tí fríu verðini í dag, er tann stoltasti setning-urin: ”Ich bin ein Berliner”. Allir fríir menn eru borgarar í Berlin, hvar enn teir búgva, og sum fríur
