av vini. Tað ger djúp sár. Og soleiðis kennist tað, tá tey, sum tú hevur litið føðiland títt upp í hendur, svíkja títt álit. Hvar er eyðmjúkleikin fyri ábyrgdarfullu uppgávuni at umsita okkara land? Tað

Tú heldur, at tað hendur ikki fyri teg, men tað kann henda fyri øll, sigur 37 ára gamli Fríði Nolsøe, sum fyri 20 árum síðani var í ógvusligari ferðsluvanlukku, ið kostaði vinmanninum lívið. Vanlukkan

eru nógvir, sum eru ein partur av okkara søgu. Teirra søga er fyrr skrivað í hesi røð og í røðini Hendur ið Sleptu. Her kunnu nevn­ast Rasmus og Poul Effersøe. Tann fyrri var roknaður fyri at vera faðir

enska hjá­landa­veldinum. Tað er ongin ivi um, at eldra­øki er hjarta í vælferðarsamfelagnum. Heit­ar hendur syrgja fyri at hjarta, kann hava tað gott, hóast tað kanska ikki slær so skjótt, sum í ungum árum

Færri hendur, men fleiri munnar Tað er útgangsstøðið í beinleiðis kjaksending, sum Óli Breckmann skipar fyri á Rás2 seinnapartin í dag frá klokkan 16 til 17. - Ein ”eldrabumba” varð kunngjørd í føroysku [...] og má haldast uppi við einum jøvnum streymi av fremmandafólki. Niðurstøðan er, at tað vera færri hendur til arbeiðis og fleiri pensjonistar. - Hvat gera vit fyri at venda gongdini, so Føroyar ikki verða

ar, eg havi frá tíðini í Kringvarpinum, sigur Høgni í Jákupsstovu, sum tó ikki ætlar sær at sita hendur í favn. - Fyrst og fremst fari eg at taka mær tíð til at byggja mína egnu samskiftisfyritøku upp

teimum vøkru kvinnu­hálsunum og kvinnu­barm­unum í bygdini og aðra­staðni við. Hann hevði framúr góðar hendur, og er hetta hegni kanska komið úr Elduvík, tí dyrgingarfelagi hans­ara, morbróðirin, var hegnis­maður

sjálvum. Hevur tú eitt nýggjársynski? - Mítt nýggjársynski er, at allir føroyingar í 2014 taka saman hendur og lyfta Føroyaland enn longur fram á leið. Latið samanhald vinna á sundurlyndi, er áheitanin hjá

Alla tíðina leitandi eftir fonginum, ið er grundarlagið undir okkara tilveru her á landi. Heitar hendur, ið eru hornasteinurin í okkara vælferðarsamfelag, kýta seg hvønn dag, tá ið tær ótroyttiliga taka [...] beinið í Føroyum, og sum nú eru útisetar. Vit vilja hava tykkum heimaftur. Uttan ídnar og dugnaligar hendur var mangan soltið í Føroyum. Vit byggja land við bókligari vitan og øllum teimum, ið eru dugnalig

hin fær skattalættar og fyrimunir. Vinnuliga kunnu okkara felags tjóðarvirði verða avreidd á fáar hendur við útlendskum kapitali í rygginum. Og við ongari leiðslu kunnu vit skjótt enda í 80'unum, har búskapurin