sjógvin at gera, fáa innivist á økinum. Serliga tá vit vita, at summi teirra eru húsvill. Góða Beate, far tær ein túr út í Álaker og hygg at øllum virkseminum har er, sum hevur við bát og sjógv at gera. Har
fyrst í sjeytiárunum, tí Magnussen mintist einki til, at hann hevði fermt meg. Nú er hann eisini farin, og friður verið við minninum um hann. Eg havi ongar ringar tankar um hann, slettis ongar. Hann
hvørt hús í landinum fríggjadagin. Tað er ikki hissini átak, sum Føroya næststørsta kommuna er farin undir. Ein herferð við lokalblaðnum, sum fyri pengar hjá skattaborgarum í Klaksvík verður
við kyksilvur í smáum nøgdum er, at tað er rímiliga væl kannað, og granskarar eru ikki á einum máli. Far og dongla eitt sindur inni á niðanfyri nevndu síðum og so víðari harfrá. HYPERLINK "http://lib.bioinfo
børnini kenna og hava álit á. Og kynsligur ágangur móti børnum hendir munandi oftari enn vit geva okkum far um. Sambært Gvøðbjørg West, forkvinnu í KRIS, verður 10. hvørt barn í Føroyum útsett fyri kynsligum
tín og systkin tíni vórðu eisini ofta nevnd. Í juni í fjør komst tú á skrivstovuna at siga okkum farvæl, tí tú skuldi undir skurð í Danmark. Tú vart á veg avstað, men vendi aftur fyri at siga: “Minnost
gera so lítið hóvasták burtur úr sær sjálvum , at tú ikki beinanvegin, ja mangan als ikki gevur tær far um tann mun, tey gera tær, fyrr enn tú knappliga, úr fjarleika, varnast, hvussu stórt innsig kortini
okkum øllum spurningar av ymiskum slag. Svaraðu vit rætt, sluppu vit at fara heim. Glað vóru vit. Farvæl-spurningarnir fevndu tó ikki bert um føroyskt sum lærugrein. Nógvir av spurningunum vóru um almenna [...] So, hóast vit vóru troytt og ikki orkaðu at sita og lesa ella gera mállæru, lærdu vit nógv gjøgnum farvæl-spurningarnar, sum okkum øllum dámdi so væl. Øll minnast vit “sjórænara-søgurnar”, tí frás
fylgdi tær til gravar. Ein stúgvandi full Vesturkirkja, helst yvir túsund fólk, ið søgdu tær farvæl. Eg segði tær farvæl mánakvøldið, tú vart troyttur. Eg segði góða nátt og áðrenn eg var liðugur
Nú deyðsboðini so brádliga vóru eftir okkara vini Ditlev Dam, geva vit okkum á serstakan hátt far um, hvønn týdning ein slíkur persónur hevur havt fyri kirkjuna. Og av tí at tað ikki er long tíð fráliðin
