almennum støði. Eg havi tí valt at hyggja eitt sindur øðrvísi uppa føroysku stovnarnar, sum á ein ella annan hátt hava G&M-virksemi og stovnarnir, sum varða av hesum. Á ein sindur pragmatiskan hátt - ikki bert [...] og heilsuverkið, tó undantikið heilsugransking. Hinvegin havi eg tikið við stovnar, sum á ein ella annan hátt varða av G&M virkseminum, tí hesir eru partar av samfelagsligu íløguni í G&M virksemi (Menni

møguleika at liva og virka í Føroyum. *** Eg eri sannførdur um, at tað, at vit brýggja okkum um hvør annan og standa sterk í felagsskapinum, er partur av svarinum, tá ið útlendskir gestir undrast á, hví vit

verju í fongslinum afturfyri at konvertera til islam. Nógvir av teimum fongslaðu síggja sær tí ongan annan útveg enn at gerast muslimar. Endamálið við at fáa fangarnar at konvertera til islam er at vinna fleiri

Ídnir ættargranskarar siga, at tá ið til stykkis kemur, eru vit næstan øll her á landi skyld hvør við annan. Og okkara fremsta frítíðarítriv er at tosa um slekt. Altjóðagerðin sæst ikki á sama hátt her hjá

vera dýrt fyri Føroyar at vera utt­an rannsóknarskip. Hví so ikki lata onkran reiðara ella onkran annan byggja skipið privat? Er tað ikki ein frálík loysn? Tað valdast, hvat vit vilja brúka eitt nýtt r

norðurlond vóru eitt slag av med­eigarum av húsinum, skuldi navnið vera Norður­landahúsið í Føroyum. Til annan spurningin: Útbjóðing av arkitektakapping skuldi vera í øllum norðanlondum. Til triðja spurningin:

europeiska megin­­land­um í miðøldini, har vanlig fólk vóru tætt knýtt at stórbóndum, og høv­du lítlan annan møgu­leika enn at arbeiða sum hús­kall­ar, arbeiðsgentur ella tæn­astu­fólk. Tað var sum oft­ast eisini

gudloysi skyldina fyri alskyns samfelagsligar trupulleikar, verði eg stúrin av somu ávum, sum jødar fyri annan veraldabardaga av røttum stúrdu, tá kristin góvu jødadóminum skyldina fyri allar samfelagsins trupulleikar

svara og viðmerkja, tá vit halda, at vit skulu hava eina meining. Ella fyri at siga tað upp á ein annan máta, so svara vit, tá vit verða spurd, sigur Bergur Poulsen. – Av tí sama verður tað ofta eisini

Men eg minnist væl, tá tann eini brádliga doyði. Eg kendi hann ikki eins væl, og eg kendi onkran annan av dreingjunum, men tað var ógvuliga løgið, tí eg hevði jú sæð hann dagin fyri, og nú var hann brádliga