tínar sorgir á Harran tín Gud Prúða land mítt, tær sum havið kvøðu ber Tey fara framvið á sumri í sól. Kona og børn Óli Jákup giftist við Johonnu Helene Andreu Gaard f. 1899 í Fámjin. Tey fingu børnini
døgum um at kódna av lýsingum frá ferðaskrivstovum, sum allar kappast um at lokka okkum út í heim, til sól og summar og aðrar spennandi uppliv-ingar, sum okkara smáu oyggjar, við sínum sermerkta veðurlagi og
Tað eru øll tekin í sól og mána um, at samgongan gerst sperdari bæði á ein og annan hátt fyri hvønn dag sum fer. Tað byrjaði so einfalt tá samgongan bleiv skipað. Nú skuldi alt tað gamla rívast um og lúkast
avleiðingar. Og rætt hevur hann. Tá ein triðingur av Løgtingsins fíggjarlóg hvørvur sum døgg fyri sól, so er hetta í sær sjálvum ein búskaparlig ávirkan, sum sanniliga fer at fáa avleiðingar fyri føroyska
nakar mintist ? og skrykti alt av grundum. Men longu nú síggja vit ungar runnar, leskaðar av vætu og sól ? kveitandi ovfarnir av leivdunum av einum útdeyðum viðadinotopia ? spretta á teimum grønu berunum
a. Skipini vóru nýhugsanir. Útkast at menna komandi línuflotan. Føroyar undir eini teknologiskari sól. Og so skrivaði hann tey sterkastu og vakrastu minningarorðini um fiskimannin Jakke Dam. Ein sjáldsamur
steðgi eg á og gevi mær stundir at síggja ákannur (nykrósur), ið flóta og sýna sín fagurleika móti sólarljósinum. Mín sann, um ikki eisini tær hava til granna eina plantu, ið er meinlík bukkablaðnum í
flestu bara og bíða. Meðan ”Atlantic Navigator” boðar frá ringum veðri á svartkjaftamiðunum, so eru sól og bláur himmal í pengakassanum hjá støsrta íleggjaranum í Klaksvíkstrolaranum.
Sandoyarbankanum, gjørdist veðrið eisini blíðari, og út á fyrrapartin mikudagin høvdu vit fínasta veður og sól. Teir, sum eru royndir á sjónum, hildu, at soleiðis, sum veðrið hevði verið um náttina, hevði ikki
okkurt annað smávegis, máttu teir báðir standa í kilometurlangari bíðirøð í slakar 6 tímar; í bakandi sól um veturin og í oysandi monsoonregni um summarið. Í umleið hálvtannað ár búði familjan í flóttarfólkaleguni
