boðskapurin frá Føroya Løgmanni, vekir sjálvandi stóra undran. Tí tá løgmaður sigur slíkt, er tað annaðhvørt niðurgerandi – ella sera avdúkandi: Tí hevur løgmaður rætt, so eru vísindafakfólk á
hóast nógv hava roynt hetta gjøgnum tíðirnar. Eingin flokkur í Føroyum er betur enn nakar annar í so máta, heldur ikki Miðflokkurin, tó at hann brúkar Bíbliuna í sínum skjaldramerki
marglætislív á sjónum – sum nútíðarinnar sjórænarar við øvugtum fortekni, sum ein annar Robin Hood. Slíkt er langt úti. Men heilt víst er tað, at nakrir føroyskir grindaformenn og
og vil mála ein ávísan upp á veggin sum skálkaskjól fyri at broyta vælferðsamfelagið til eitt annað samfelag, sum ikki er samhaldsfast, og har samfelagsvirðini í nógv størri mun verða tillutað
Kringvarpið og politiska skipanin á henda hátt undirgrava trúvirðið hjá Kringvarpi Føroya. Annað er, at tey somuleiðis taka inntøkur frá privatu miðlunum. Vit biðja ikki um stuðul ella
eina munandi sparing við at tikið burtur hetta meingsleysa »kostnaðarendurgjald«, sum ikki er annað enn ein kamuflerað lønarhækking. Teir eiga sjálvandi at hava somu skyldur sum onnur fólk. Hvat [...] sama skipan ikki galdandi fyri vanlig fólk? Tað er í ordan, at politikarar fáa góðar lønir, tí annars fáa vit valla góðar politikarar. Men tað er ikki í ordan, at politikarar ikki gjalda skatt
hon røkir okkara trygdarpolitikk. Og rætt hevur Høgni Hoydal. Sjálvandi átti hon um ikki annað at kunnað okkum, so kundi hon látið sum um, at vit vórðu tikin upp á ráð. Men hinvegin hevði
sum hann hevur nú. Og hóast Jørgen Niclasen fekk so nógv oman yvir seg í formansuppgerðini við Anniku Olsen, so hevur eingin fólkafloksformaður havt størri vald, enn Jørgen Niclasen nú hevur,
barrikadurnar hjá fakfeløgunum og talaði teirra søk. Andstøðuflokkarnir vóru ógreiðir – og annaðhvørt dugdu teir ikki ella vildu teir ikki stilla seg øksl móti øksl við fakfeløgunum. Tá tann
vit spyrja. Jógvan á Lakjuni er eisini fólkafloksmaður. Umsitingin hevur nevnt fyri honum, at Annfinn V. Hansen er eitt boð upp á ein kanningarstjóra. Men hvat gongur tað heila so út uppá? Jú [...] sum man vil hava. Ella sum Jógvan á Lakjuni segði: Vildi man fella samgonguna, so bað man bara ein annan advokat, sum meinti okkurt annað. Tað kundi so til dømis verið Bjørn á Heygum, Halgir Winther Poulsen
