fram um stóran part av landinum, og er prógv um viljan hjá fólkinum at yvirliva. Ein niðurundirkomin tjóð, sum (næstan) fótaði sær Men hvussu hevur hetta kunnað latið seg gjørt. Kaga vit í søgu okk­ara, so [...] Fólkatalið var lítið, tjóðareyðkenni við at kámast, næstan alt var latið upp í hendurnar á aðrari tjóð (dønum). Danski kongurin ráddi og stýrdi landinum undir heitinum Færø Amt og handilslívið var undirgivið [...] meira tók dik á seg seinrapartin av 19. øld bjargaði landi okkara frá at hvørva sum egið fólk og egin tjóð. Fylgjan av hesum var m.a., at vit fingu feløg og persónar, sum arbeiddu fyri meira sjálv­bjargni

øllum børnum møguleika fyri at nema føroyska dansin á grundstigi frá ungum árum av. Ein so fáment tjóð sum tann føroyska má kunna geva sínum borgarum ein tilvitandi samleika, ið bæði er eitt mentanarkjølfesti

og hvør øðrum; sum einstaklingar, sum samfelag og sum tjóð. Vit leggja onki í tey, sum beinanvegin koma til okkum og siga: "jamen vit eru ein tjóð, vit eru eitt fólk, vit eru føroyingar", tað er ikki tað

Høvuðsmálini hjá okkum á fólkatingi eru: At arbeiða burturav fyri rættindunum hjá føroyingum sum fólk og tjóð til at taka egnar avgerðir og ábyrgd og at virka á jøvnum føti í heiminum At vera sjónlig og upplýsa

nakað undantak. Í staðin fyri at siga sum er, at Danmark vil fevna um Føroyar, tí Danmark sum land og tjóð ikki vil minka og verða ov lítið virt millum sínar líkar, so søgdu danir í sambandi við fullveldismálið

partar. Á hesum grundarlagi kunnu vit samstarva við Danmark og onnur lond og taka lut sum sjálvstøðug tjóð í heimssamfelagnum. ?Vit skjóta upp at varðveita nøkur felagsøki við Danmark: kongshúsið, gjaldoyrað

heiminum kenna nú avleiðingarnar av ovurnýtslu, dálking og ótamdum útláti í náttúruna. Fyri okkum sum tjóð í Norðuratlantshavi er eitt ríkt umhvørvi og ein skynsom tilfeingisrøkt ikki eitt val, men ein spurningur

við til mannalívið. Og tað kann vera rættiliga abstrakt. Hvussu er tað at skriva í eini fámentari tjóð? - Tað eru fyrimunir og vansar. Eg havi ikki verið illa viðfarin, heldur hinvegin. Tað kann vera eitt

ar, sum peika aftur í miðøld, helst hava størri trupulleika av okkara skriftmáli, enn nøkur onnur tjóð hevur tað av sínum. Tú sært tað í skrivligum avrikum á øllum skúlastigum, í almennum skrivum, dagbløðum

Hvar er hin tiltikni sterki »ryggur« okkara? Skeivur hugburður Tá danskir politikarar síggja henda hugburðin, so er tað ikki undranarvert, at teir hava lítla virðing fyri okkum føroyingum. Hetta vístu