liðið var at kall mergsoðið sinniliga, men hetta tibetur ikki. Tvørtur ímóti bitu ungu garparnar tenninar saman, og hava síðani hetta spælt tveir góðar dystir, har talan á ongan hátt hevur verið um lættar

vit hildið, dripið og etið seyð, og fyri flestu okkara er tað krás fyri góman, tá vit kunnu seta tenninar í úrslitið av seyðahaldinum, líkamikið um hetta er gjørt sum skerpikjøt, ræst kjøt, blóðpylsa ella

Jakobsen? »Eg veit ikki. Onnur eru helst betur til tað enn ein sjálvur«, sigur Jóannes og setir tenninar í burgarbúffin, sum nú er komin á borðið. Hann tyggir og kemur so kortini við einum boði. »Eg haldi

føroyskan rætt hava vit nú fingið eina danska heimild, sum mong fara at sláa seg til tols við. "Nú eru tenninar trektar úr fullveldisvonginum", eru triumferandi sambandssinnaðir politikarar longu farnir at siga

harafturat vødda­mýkt dagliga. Men soleiðis liva tey, hesi Waguy Kobe neytini, sum fá hava ráð at seta tenninar í, men nógv kundu hugsað sær. Tað eru ikki nógvar matstovur í londunum kring okkum, sum hava Kobe-kjøt

millum Føroyar og Danmark . Ella er tað, sum løgmaður eisini er vanur at siga, til tess at trekkja tenninar úr fullveldisrørsluni ? Tað er onki minni enn óðamannaverk at lata slíka innahýsis partapolitiska

til, at kjálkabeinið var rættiliga apulíkt, tá sæð verður burtur frá tí veruleika, at tær stóru tenninar, sum vanliga eru at finna í einum apukjafti, vóru ikki til staðar. Harafturat var hetta brúnligt [...] tíggir til aldurs. Síðani varð hetta kannað undir mikroskopið (sjóneyku), her kom fyri dagin, at tenninar varisliga vóru fílaðar niður, so tær skuldu líkjast mannatonnum. Alt hetta var fargað við sterkum

bart út: - Um onki ljóðføri var í nánd, og eg fekk hug at spæla tónleik, brúkti eg tunguna hjá mær, tenninar ella hendurnar. Ljóðføri var ikki neyðturviligt. Eg nýtti kroppin hjá mær. Tað snúði seg einans

allastaðni. Karin hevði bara svarað við sínum størsta smíli og sagt, "Nei, ikki her." og peika á tenninar. Slíkt kanst tú bara smílast at og fyri alt í verðini ikki gera tað til meir, enn tað er, sigur

(armarnir), og maktarmenninir verða kropnir (fingrarnir), og genturnar á kvørnini leggjast fyri (tenninar), av tí at tær eru vorðnar fáar, og dimmligt er vorðið hjá teimum, sum hyggja út gjøgnum glugg-ar-nar