Olivur er klaksvíkingur, sonur Sybillu, f. Thomsen, úr Klaksvík og Hans við Neyst, ættaður úr Hvalba. Umframt at Olivur lærdi til radiomekanikara hjá Marstein í Klaksvík, er hann eisini útbúgvin á mál
Jón er 36 ára gamal og klaksvíkingur, sonur Alvdis, f. Sørensen, ættað úr Kunoy, og Jógvan F. Kjølbro, úr Klaksvík. Hann flutti sum smádrongur til Keypmannahavnar at búgva og er uppvaksin har. Hann byrjaði
hjá honum brádliga liðugt, og triðja jóladag fylgdi stórur skarði honum til gravar. Sofus var klaksvíkingur. Barnaheimið var undir Heygnum, sunnanfyri hjá Elduvíks Jógvani ella Heinesen, sum Sofus plagdi
yrkisroyndir sum mekanikari, verkførari, handilsleiðari, grannskoðari og fíggjarleiðari. Sum klaksvíkingur búsitandi á Nesi, er hann eisini limur í bygdarráðnum hjá Nes Kommunu, og haðani situr hann somuleiðis
Dómarar: Eyðun Samuelsen og Hannis Wardum: Komu væl frá einari yvirkomiligari uppgávu, hóast onkur klaksvíkingur á áskoðaraplássunum hevði hug at geva teimum skyldina fyri vánaligu gongdina hjá Stjørnuni í fyrra
verður í vikuskiftinum. Maðurin sum sigur frá er Alix Rasmussen Alix Rasmussen er 51 ára gamal og klaksvíkingur, sonur Nancy, f. Mikkelsen, ættað úr Víkarbyrgi, og Steingrím Rasmussen, úr Grótinum í Klaksvík
Jógvan er klaksvíkingur við stórum K, og hann hevur í mong ár verið við til at sett dám á lívið í heimstaðnum, sum hann eisini hevur umboðað úteftir. Foreldrini hjá Jógvani við Keldu vóru Gigga og Theodor
Poul Sundsskarð er ikki svínoyingur sjálvur, hóast hann er formaður í Svínoyar kommunu. - Eg eri klaksvíkingur og hálvur hvannasundsmaður. Hann keypti sær í sínari tíð eini gomul hús úti í Svínoy, sum hann
Frimann var klaksvíkingur. Foreldrini vóru úr Íslandi. Tá ið Sigurfari kom úr Íslandi í 1920, kom Baldvin Kristvin Sigurbjørnsson við. Eitt sindur seinni kom konan, sum æt Bryngerður Benzina Frimansdóttur
Talan er um 19 listaverk ? bæði oljumálningar og myndir gjørdar úr koli og vatni. Maria er klaksvíkingur, hon er 36 ára gomul og lærdi málningalist á Listaskúla í Danmark frá 1996 til 1998. Hon hevur millum