skal fiskivinnan gjalda nógv meir enn alivinnan og liva undir ótryggari kørmum? Vil styrkja um útjaðarin Kristin ynskir at virka fyri, at verkætlanir kring landið vera stuðlaðar. Eitt nú, so vil hann seta
íløgur innan almannaøkið. Hvussu menna vit útjaðaran? Gott Samferðslukjervi síggi eg sum neyðugt um útjaðarin skal hava lív laga. Gera útjaðaran spennandi fyri ferðavinnuna. Og sjálvandi fleiri arbeiðspláss
við síni øki og tað harðliga, annars verða tað nógvir partar av landinum, sum verða við sviðusoð. Útjaðarin Lokalpolitikarar verða teir nvndir, sum ynskja okkurt úti um landið. Tað eru júst tey, sum vilja
fáa eitt heilt annað samfelag tá enn vit hava í dag. Ein spurningur í hesum sambandi er, hvussu útjaðarin og útoyggjarnar tá verða fyri. Hinvegin kann ein møgulig oljuvinna eisini hava positiva ávirkan
Nielsen, at besta grundarlagið undir samfelagnum er virksemi og trivnaður á øllum plássum í landinum. Útjaðarin er í eini serligari støðu. Samgongan er samd um, at neyðugt er at fremja verulig tiltøk, um útoyggjum
fólk og vinnu í útjaðaranum til gísla fyri fáa sín vilja ígjøgnum mótvegis einum fakfelag. Serliga útjaðarin bløðir fyri, at landsstýrismaðurin ikki megnar at samráða seg til eina semju, hóast mótparturin
heimastýrislógina, rendu Føroyar seg í eina sentraliseringartrongd av almennum fyritakssemi, sum allur útjaðarin síðani hevur kent sviðan av - og einamest Suðuroyggin. Jógvan við Keldu vísti á, at suðuroyingar
sambandi við eitt møguligt verkfall eina aðru ferð, skulu strandfaraskipini ikki liggja still, og útjaðarin má ikki takast til fanga. Hesar ætlanir heldur Gunnleivur Dalsgarð tó ikki nógv um: - Fyri okkum
at seta í verk, og hetta er tí ein trupul avgerð. Hetta at nýta útflyting sum menningarhjálp til útjaðarin er ikki nakað ein ger við einum títlingabresti. Skal ein nýta hetta amboð, so eigur hetta at fyrireikast
eisini tá talan hevur verið um at menna miðstaðarøkið. Samfelagsfrøðingur hevur nýliga víst á, hvat útjaðarin hevur mist í kappingarføri, fyri at miðøkið kundi mennast. Miðøkið blómar nú, men tað ger partur