Frammanundan hevði hann verið landsstýrismaður í fíggjarmálum, síðani fullveldissamgongan sá dagsins ljós í mai í 1998. Tað fyrstu tíðina var tað fullveldismálið og samráðingarnar við danir, ið tað hoyrdist

Sum kristin liva vit av náði Guds. Vit hvíla í tí, Jesus hevur gjørt fyri okkum. Grundvøllur okkara er Kristus. Vit fingu Jesus til faðir og harra. Hetta hendi í heilagu dópsstund okkara. Vit eru nýgg

Eyðun av Reyni er koloristur og dramaið í náttúruni hugtekur hann, dramaið er t.d. stormur, brim, ljós og myrkur. Málningarnir eru abstraktar temperamentfullar kompositiónir. Framsýningin verður opin til

norðri út yvir hitt tóma og heingir jørðina á einki?.Rundan um vøtnini hevur Hann sett mark, har sum ljós og myrkur skiljast. Stólpar himmalsins riða, teir ræðast hóttan Hansara. Við veldi øsir Hann upp havið

»Tit eru ljós heimsins, staður ið stendur á fjalli, fjalist ikki. Tey tendra heldur ikki ljós og seta tað undir skeppumálið ? nei, í ljósastakan, so tað lýsir í øllum húsinum. Latið soleiðis ljós tykkara [...] øll fingið ta uppgávu at birta ljós fyri øðrum. Jesus hevur verið á jørðini at tendra ljósið. Hann hevur givið okkum tann setning, at bera ljósið longur fram á vegin. Tað ljós, vit kunna vera við til at bera [...] »For at tænde lys« syngur Lars Lilholt millum annað, hetta: Eg haldi at vit eru her fyri at tendra ljós fyri hvør øðrum. Vit eru øll við til at seta dám á verðina vit liva í. Um vit hava nógv ella lítið

Tað er Jesus, sum sigur hetta um seg sjálvan. Jesus er matur og drekka okkara. Hann er okkara grundvøllur. Vit hava ikki bara tímiligt ella dagligt breyð fyri neyðini. Vit hava eisini andligt breyð fy

Útnorðursráðnum. Ein meginspurningurin á ráðstevnuni var, hví ikki fleiri kvinnur eru uppi í politikki. Ljós varð varpað á føroysku politisku skipanina, har tað sum kunnugt er smátt við javnstøðu. Hví verða

partar. "Reyðir metrar í minuttum" er ein listaframsýning við rørslumyndum, har tær fara at spæla við ljós, ljóð og rørslu og flætta egnar royndir og vitan saman. Tær hava jú fingist við ógvuliga ymisk ting

fleiri ferðir. Marianna hevði bundið nøkur av klæðunum, sum genturnar vóru í, men legði serliga dent á ljós, ljóð og rúmd. Henda verkætlanin bergtók strongu dómararnar so mikið, at Mariann vann sera hørðu

skrukkar, tað andlitið rukkar, so minst til, at tú tekur smílið uppá :,: Ver glað nú í sinni, goym bara ljós minni. Tú verður til sins sum til dansin at gá. Tralala lalala....:,: Aleina at sita, ja, tað skalt