ferðsluóhapp í svinginum á Vegnum Langa í Hoyvík. – Annar bilurin fór á glið og bar við ein mótkoyrandi bil. Men hetta var eitt av teimum óhappunum, har tú ikki kanst siga, at annar hevur feilin, tí tað var

stongd. Bussar koyrdu ikki og ferjur sigldu heldur ikki ella nærum ikki. So hjá teimum, sum ikki høvdu bil, bar illa til at ferðast. Í 2000 var uppá tal at hava eina fólkaatkvøðu um spurningin, men hon hevur

savnað á flogvøllinum, og Bill Clinton valdi heldur óvæntað at fara úr gráa Volvo bilinum at heilsa upp á fólk, og gav hann sær góðar stundir til at práta við børn, ung og vaksin. Bill Clinton var í covboybuksum [...] Eitt sindur eftir klokkan ellivu í morgun setti Bill Clinton fót á føroyska jørð. Og tað sum fyri fyrrverandi amerikanska forsetan uttan iva kendist sum eitt lítið fet á langari fyrilestrarferð kring heimin [...] in. Harumframt hevur hann fingið løgmanssuitina á Hotel Føroyum, har blái løbarin er rullaður út. Bill Clinton heldur fyrilestur fyri á leið 500 áhoyrarum, men bara nøkur útvald fólk sleppa at hitta hann

altíð vera mong, sum ynskja at ferðast sjóvegis og her telur tað nógv, at tey kunnu taka sín egna bil við. Tí verður bildekskapasiteturin eisini so nógvar ferðir størri enn umborð á núverandi Norrønu.

Bill Justinussen Form. Miðfloksins Uppskot Miðfloksins um fólkaatkvøðu um blokkin er genialt. Tað kann loysa samgonguna úr tí óvissu, sum hon hevur verið í seinastu 3 árini. Og sum í grundini allir føroyingar

varð ein tikin fyri at koyra ávirkaður av rúsevnum. Løgreglan sær meira og meira til fólk, ið koyra bil, meðan tey hava tikið rúsevni, fortelur vakthavandi hjá politinum.

eftir loknan arbeiðsdag. Tey, sum eru í bygdini, bíða eisini til tá, - bíða eftir teimum sum hava bil, fyri at fáa flutning á valstaðið. Blómur og borð Inni í hugnaligu stovuni hjá Lars Gunnari og konuni

Sumba, Kai Ennigarð, GÍ, og Rókur Jespersen, HB. Umframt Jógvan Martin Olsen hava Mathias Davidsen og Bill Jacobsen verið heima og vent og skulu nú aftur til Slovenia. Rúni Mohr er liðleiðari, og Øssur Steinhólm

grundar. Sjálvt um vit gjørdust eigarar av tí øllum somlum, fingu vit bara gleði av tí eitt stutt bil. Einaferð rennur tað sum vatn út aftur millum fingrar okkara. Tí kunnu vit lættliga keypa gull ov dýrt

til ráðs, tí at stjørnan, ið Gud annars hevði givið teimum sum vegvísara, var farin aftur undir eitt bil, er einki at siga til at vit ofta gera sama mistak. Tá ið Guds fingur er vorðin burtur fyri okkum eina