tyrlum, og hendingum eru at finna á heimasíðuni. Hetta kann vera sera hent hjá ferðafólki, ið ferðast ofta, og eisini til tey ið ikki vita hvussu tey skula koma til og frá floghavnini. Heimasíðan ber heitið

brúkti StÍF til at skjóta tvey mál, so munurin minkaði niður í 12-11. Jacklin Djurhuus, sum skeyt eins ofta við síðuna av sum á málið mikukvøldið, skoraði síðani til 13-11 og Ioana Rapa økti til 14-11. Men

viðmerkjari. 2) Hoyr Agnar Joensen taka samanum dystin. Agnar hevði á orðið hvussu dýrt tað var, at VÍF ov ofta skifti skeivt út, og tað bleiv eisini dýrt. 3) Hoyr samrøðuna Tróndur Arge gjørdi við Rúna Joensen

gjørligt. Nær við “Liðið er ongantíð betri enn seinasti dysturin vísir” er eitt hugtak, sum ítróttarfólk ofta nýta. Og við hesum í huga sær ikki heilt galið út hjá VÍF. Tí vestmenningar vóru nær við at vinna

Vestmanna, men eftir fyrsta bríkslið var tó ikki heilt so greitt, hvussu leiklutirnir vóru. StÍF hevur ofta argað VÍF nakað, og tað stóð skjótt greitt, at tað høvdu gestirnir góðan hug til hesaferð. Marian

gjørdist enn einaferð um ein sera sannførandi sigur. Hóast talan er um eina grannauppgerð, so hevur tað ofta víst seg, at VÍF ikki hevur nakrar serligar trupulleikar av kollfirðingunum, og tað var eisini skjótt

steypavinnarar, men slíkir leikarar eru sum skaptar til teir stóru dystirnar, og tað er ein eginleiki, sum ofta er gull verdur. Og tað var hann so sanniliga eisini leygardagin. Dysturin í tølum Stjørnan-VÍF 18-22

í vónini um eitt finalupláss. KÍF vann seinast Dystirnir millum vestmenningar og kollfirðingar eru ofta rættiliga intensir, og soleiðis hevur eisini verið við dystunum hetta kappingarárið. Í grundspælinum

sum nú standa fyri framman, og megnar liðið samstundis at halda fast um góða hondbóltsskilið, sum ofta slapp framat leygardagin, er talan á ongan hátt um ómøguliga uppgávu. Fakta um dystin Stjørnan-VÍF

KÍF-VÍF 21-24 (9-12) Vestmenningar sigraðu í grannauppgerðini móti KÍF. Men sum so ofta í júst hesi uppgerðini gjørdist talan aftur um sera tættan dystin. Hóast VÍF fyri tað mesta var á odda, so sluppu