føroyingum í EM-undankappingini, John Petersen, hevði ikki ein av sínum bestu landsdystum mikukvøldið. Hann ásannaði eisini eftir dystin, at tað var sera einsamalt í álopinum, og at tað gekk striltið við at
nýggju reinu dieseloljuna. Annars eigur tað at standa í instruktiónsbókini fyri bilin, hvat fyri olju hann kann brúka. Ikki øll øki í landinum verða líka hart rakt, á summum bygdum fæst olja og bensin. Bussarnir
óvanligt kvøldið fyri, og fór tí ikki burtur í haga at forvitnast. Eg kom fram á mannin, og tá eg sá, at hann var deyður, boðaði eg beinanvegin sýslumanninum frá. Eg bíðaði hjá líkinum, inntil sýslumaðurin kom
AVTALA Tá Per Stig Møller er liðugur at tosa við føroyingar um uttanríkismál, so fer hann til Grønlands at undirskriva eina sokallaða prinsipp avtalu við grønlendska heimastýrið. Neyðugt var at bíða eina
øðini við Tinghúsvegin. Michaela er gift við Janus Sørensen, vatnmeistara hjá Tórshavnar Kommunu, hann er ættaður úr Trongisvági. Tey eiga fýra børn: Jan sum býr í Hoyvík, Majken sum býr í Fraklandi, Leif
sjálvur gingið á Skolen for Brugskunst, H. C. Højers malerskole og Kunstakademiet Warzawa. Eisini hevur hann givið út, á bókaforlagnum hjá Gyldendal, bøkurnar »Acrylmaleri« og »Gyldendals bog om maleteknikker«
Høj av Strondum. John var leiðari á Hermetikkfabrikkini hjá Kjølbro og síðani á Kósini í mong ár. Hann keypti tað_ lítla virkið í Árnafirði og kallaði tað Norðís. Har hevur framleiðsla verið í mong ár
í Klaksvíkar bðráð, ið kemur at halda røðuna. Eisini verður sungið úr sangheftinum við stuðli frá Hans Michael Christiansen og øðrum. Aftaná tendra skótarnir bál niðri í fjøruni. Sum siður er verður at
ómetaliga stóra hjálp er Leif Erik Niclasen á Argjum, sum eigur og rekur handilin Gullhornið í Havn. Hann hevur syrgt fyri vinningum, skaffa sponsorar og gjørt plátur til steypini, har tað stendur á, hvør
Tórshavnar kommunu, sigur Jan Christiansen, og hetta er sjálvsagt eisini galdandi vestanfyri, sigur hann. Hetta merkir millum annað, at munandi ábøtur verða gjørdur við vatnveitingarnar í Kirkjubø og á Velbastað