Starvsfólk undir sær: 230 Frítíðarítriv: M.a. ættargransking ------------ Heimsins besti laksur Tú skalt ikki hava tosað leingi við stjóran hjá Bakkafrost-samtakinum, Regin Jacobsen, áðrenn tú hoyrir hann

velja júst Javnaðarflokkin á Fólkatingsvalinum? Soleiðis spurdi ein ungur maður hendan dagin. Tað skalt tú, tí Javnaðarflokkurin fer niður á Fólkating við opnum sinni við tí fyri eygað at samstarva við

teirra røddir eru nakað sum tikið úr einum øðrum heimi í løtuni týskvøldið. Hvør betri enn annar. Skalt tú rósa einum, so mást tú rósa øllum. Hvat segði so fjøldin? Ein áhoyrarafjøld hevur sjáldan klappað

við. Mær dámar eisini væl beinhørðu kappingina í altjóða listaumhvørvinum og tað, at tú allatíðina skalt metast við tað allarbesta. Hóast tað eru løtur, har hon kundi hugsað sær at komið heim aftur til Føroyar

ymiskt, ið ferðast í kring. Tú sært ikki, at tað eru fólk, ið hon teknar, men meiningin er, at tú skalt kenna teg, sum ein av mongu prikkunum ella strikunum í málningunum. Og hetta megnar Rannvá væl, tí

Tú, Randi. Hvussu ger mann, tá tú skalt ferðast við einum spjóti? - Eg havi tað slettis ikki við. Eg hevði tað við fyrstu ferð, tí eg helt meg hava brúk fyri mínum egna spjóti. Men tað er somikið besverligt

í luftina, og so minnir hon meg á alt aftur. Sendir mær eini sms-boð og sigur: “Minst til, at tú skalt uppfinna eina evigheitsmaskinu áðrenn døgurða í dag”. Tað er smart, tí eg plagi at gloyma øll míni

Fótbóltur Tú skalt tora at vera best. Tað var høvuðsboðskapurin hjá norska Willy Raillo, tá hesin í síni tíð trein fram á pallin sum ein av fremstu ítróttarsálarfrøðingunum yvirhøvur. Psykologiski faktoruruin [...] fótbóltsliði, sum tekniski, taktiski og fysiski parturin er tað. Og júst tað dirvið, sum krevst, um tú skalt verae bestur, var tað, sum EB/Streymur ikki hevði í seinasta enda. Fimm umfør undan seinasta leikdegi

svarar hann aftur. Men tað rínur ikki við hjá mammuni. "Nei. Viðhvørt er gott at lúgva. Viðhvørt skalt tú lúgva. Og tú mást læra teg at lúgva onkuntíð!", endi eg svaduna - og tá gongur sannleikin upp fyri

sera langar teinar í bygdum øki, so tú ikki nýtist at hugsa um ferðslu, bilar og annað, men bara skalt hugsa um at renna. Sjálvur renni eg onkuntíð eisini ein túr til Kvívíkar, so umstøðurnar at halda