halda eitt ólavsøkulíknandi tiltak. Hetta er møguligt í og uttan fyri Bryggjuna. Til ber at rógva kapp á sjónum fram við Bryggjuni, hava ymisk tiltøk til gaman á sjálvum bryggjuøkinum framman fyri Bryggjuna
er nøkur paradístilvera, men eitt støðugt sakn og stríð. At vera til fiskarí í mánaðir á Flemmich Kap, Irmingarhavinum, Barens-havinum, Svalbard, Íslandi ella at fiska undir Føroyum, er ongin paradís-tilvera
tey søguligu rættindi, sum vit hava vunnið okkum gjøgnum fleiri ár, eitt nú fiskidagarnar á Flemmish Kap. Tað kann tykjast undarligt, at eingin "reyð" pera er farin at lýsa hjá ráðandi myndugleikunum í Føroyum
fyrst og fremst at hann hevur vant dúgliga, men hóskvøldið royndi hann eisini á fyrsta sinni at koyra kapp á einari rættiligari kappsúkklu (eins og Torkil og Rani hava). Hetta gav úrslit, og Rúni vann FM-
ein minuttur millum hvønn súkklara. Súkklarin hevur onki at meta seg eftir og koyrir í fyrstu siftu kapp ímóti klokkuni. Vinnarin er tann, ið hevur koyrt teinin skjótast. Koyrt bleiv frá Hósvík, gjøgnum
tað ikki verður tíð til at heiðra bátar, bygdir og býir við vinnarasangum. Tað ber bara til at rógva kapp í Miðvági, tá tað er fløðandi sjógvur. Tí verður kappróðurin annan leygardag ikki klokkan 15, sum
ið vónar at fleiri børn melda seg til kappingina fyri at royna, hvussu stuttligt tað er at súkkla kapp. Tað einasta, sum krevst er, at tú hevur eina súkklu og brúkar hjálm. Eini góð ráð eru at smyrja ketuna
í Klaksvíkar Róðrarfelag og ein av manningini umborð á Páll Fanga. Tær vita, hvat tað er at rógva kapp. Manningin er ímillum 19 og 24 ár, og tær vóru allar við Páll Fanga í fjør. Tá vóru tær onkra ferðina
høvdu verið á ólavsøku frá 1921 til 1929 og aftur frá 1936 til 1942. Frá 1921 til 1927 varð riðið kapp á Sundsvegnum, og í 1928 varð flutt út á Velbastaðvegin. Á hesum grúsvegnum var fasta ríðibreytin
vóru so skjótir sum eg veit ikki hvat. Í kvøld kendi eg tað soleiðis, at tað bar væl til at renna kapp við verjuna, og tað hevði eg ikki roknað við kundi lata seg gera ímóti finskum liði í Europa Cup.