Thorbjörg bleiv frí frá sukurinum, og tað setti eitt skalvalop av nýggjum avgerðum í gongd. -Eg visti, at eg varð noydd at flyta av landinum. Vekk frá orsøkini til mítt misbrúk, so tað bleiv ein túr til

n um tvey tíðina kom tyrlan aftur: - Tað var næstan sum eitt ævintýr tá tyrlan kom eftir mær. Eg visti ikki av nøkrum, fyrr enn hon hekk beint framman fyri mær, sigur Petur Karl. - Tá eg hugdi upp, sat

ingunum tann fyrrapartin. Men tann, sum hevði sæð hesi tíðindi í donskum fjølmiðlum sama morgun, visti, at oljuprísurin var hækkaður við 15 centum, og hetta er nakað heilt annað, nevniliga minni enn 0

prógvað, at hann er pápi børnini. Ræpttarmálið ímóti honum byrjar í november. Sambært The Herald Sun visti mamman einki.

í Helsingør. Fyrr hava teir kommunalu myndugleikarnir tikið seks børn frá familjuni, men kommunan visti einki um drongin og tíansheldur systrina, sum hann nú hevur greitt myndugleikunum frá. Málið í Helsingør

ikki allar suðuroyingarnar aftanfyri seg. Marjun Olsen sigur, at nevndin í Suðuroyar Sambandsfelag visti alla tíðina av, at hon stuðlaði ikki Johan Dahl. - Tað gjørdi eg púra greitt frammanundan, so tað

fjørðin at ambæta neytunum. Seinni hetta summar fóru tey tó aftur til Blankaskála at vera. Bygdafólkið visti, at har ein skriða er lopin er onnur væntandi, so tey tordu ikki at blíva verandi. Tey avgjørdu at

seinni. Hann sigur: ”Eg fór inn til okkara, vildi mammu okkurt, rópti á hana, men einki svar. Eg visti, at hon var inni, so tá hon ikki var í køkinum ella stovuni, mátti hon vera á loftinum. Eg fór upp

eina váta grøv. Tað farvæl, tey høvdu sagt manningini hendan vakra morgun, var tað seinasta. Eingin visti við vissu, hvat ið var hent. Eitt herviligt høgættar­veður brast á longu tann 29. febr­uar, og menn [...] hann verið saknaður. Andreas hevði hoyrt hesa frásøgnina frá beiggja skiparan á General Gordon. Hann visti eisini, at General Gordon hevði 3 forsegl og 2 toppsegl, sum øll endaðu inni á dekkinum á trolaranum

Skyldkonan, sum hevði koyrt okkum kvøldini fyri, vildi gera væl og ikki geva mær lykilin sunnudag, tí hon visti, at eg drakk. Men eg fór heim eftir eykalyklinum og koyrdi einsamallur býtt­djarvur og fullur út í [...] Horn­bæk. Hann hevði lítlan hug at fara heim til Føroya. – Tað var sum stóð eg mill­um tvey ymisk lív og visti ikki, hvat eg fór at megna í nýggju støðuni. Eg ótt­aðist fyri at byrja lívið utt­an fyri trygga umhvørvið