veitslum har, sigur Hanna. - So tað gekk ikki long tíð, áðrenn fólk fóru at skipa fyri tiltøkum, har til bar at vísa seg í alskyns kjólum, sum vóru ikki sørt frekir og øsandi á at líta, sigur Hanna, og hon flennir

hálvleikur. Ikki bangin Hóast hann soleiðis ikki fekk givið nøkur ráð til leikararnar undan dystinum, so bar venjarin ongan ótta fyri, at talan skuldi gerast um tap. - Eg helt, at har eru so nógvar rutineraðar

undirvísing hesi bæði seinastu árini, hevur roynt at útvegað teimum allar teir venjingarmøguleikar, ið til bar. Ein stuðul í hesum arbeiði, hevur Jóhannes Andreasen eisini verið. Hann hevði fylgispælið bæði til

sigursvandu neistakvinnurnar nú fóru at koyra dystin heim. Okkurt hendi Byrjanin av seinna hálvleiki bar heldur ikki brá av nøkrum øðrum. Neistin fór upp á 11-6 og seinni upp á 14-11, áðrenn Kyndil svaraði

sum aðalstjóri, so var einki annað líknandi starv leyst. Tá nýggja starvið so gjørdist veruleiki, so bar tað til at seta hann í starv sum aðalstjóra uttan at lýsa tað leyst. Tað ásetir sáttmálin. Tað sama

3-2, men hóast úrslitið kundi bent á tað, so var millum lítið og einki av spenningi í dystinum, sum bar brá av, at menn longdust eftir summarfrítíðini. Tað hevði eisini sína ávirkan, at HB kom á odda beinanvegin

sjónvarpinum boðaði frá, at hann ikki ætlaði sær at umboða nakað annað land enn Føroyar á hægsta støði, og bar tað ikki til, varð hann noyddur at velja at luttaka í kappingum, sum lógu í eini lægri kategori enn

broytir mest av øllum, er nýggi skúlin á Glyvrum, sum stendur liðugur seinast í fimmtiárunum. Har bar til at fáa præliminær- og síðan realprógv. Har vóru allir hentleikar til tátíðarinnar krøv, m.a. serbygd

hjá Bakka Jógvan, fingu í kríllin á honum og tóku hann inn um stokkin.. Fór hann aftur við borðinum bar ikki í bøtur, tí Hjørdis hevði framskrúðu og sigldi í klingur.. Sofus í Rituvík, skiparin, segði at

stungu seg upp her omanfyri. Løgin hasi fólkini. Tá nú so vátt er kortini, kundu tey akkurat tað sama bar ligið her, heldur hann kanska? Ger eitt kast á seg og smoyggir sær undir. Men forvitið er, og skjótt