Michael varð veruleiki. Eg hevði altíð ynskt mær at gerast útvarpsmaður, men í USA er torført, og tú skalt berjast fyri at sleppa framat mikrofonini. Fyrsta sendingin var strævin, og eg hugsi at eg nýtti
hotell. Hetta hotellið heldur seg hava einarætt uppá ferðaseðlarnar út har, so tú mást siga, at tú skalt búgva á hotellinum, so kanst tú koma við. Tey kunnu so ikki senda teg avstað aftur, tá tú ert komin
nakar fer at gera tað, men moralurin av omanfyri standandi má vera, at tú skalt ikki kanna tær bitan, áðrenn hann er svølgdur, tú skalt ikki selja skinnið, áðrenn bjørnin er skotin og so víðari og so víðari
fimm ára gamal, og sigur ikki so nógv. Men hann nikkar, tá vit spyrja, um honum dámar tónleikin. Skalt tú eisini í skúla? ? Nei, eg skal í forsskúla, sigur yngri Jóhan. Hvat er ein forskúli? ? Atlso? tað
á stendur. Sjálvur eri eg av tí sannføring at sunnfornuft er tað týdningarmiklasta amboðið, tá tú skalt reka politikk. Eisini fíggjarpolitikk. Tað er ikki altíð so torskilt, sum onkur vil gera tað til. [...] eisini frið á sær, hóast hann pr. definitión er komin í ein heitan sess. - Eg havi tað soleiðis, at tú skalt gera upp við tá sjálvan áðrenn tú tekur ábyrgd á teg. Er tú til reiðar at rinda prísin, so er onki
at fólk komu av Hellunum heim til Oyndarfirðar at læna glóð, tí øskukalt var úti á Hellunum. Tú skalt fara eini sjeytifimm ár aftur í tíðina, so stutt er hetta síðani. Men eldin kunnu vit ikki vera fyri
dráp, grátur, øði og diskriminering. Skalt tú bíða ein tíma, tveir, tríggjar ella 4 tímar við ferjuleguna? Tú veitst tað ikki og fært tað heldur ongantíð at vita. Tú skalt bara stilla teg í bíðirøðina og?
var at gera mismun. Tekur trý ár at læra til fangavørð Um tú ætlar tær at læra til fangavørð, so skalt tú seta trý ár av til hetta, tí at so long er lærutíðin. Av hesum er bert 10 mánaðir skúlagongd, meðan
lærir okkum, hvussu pínslarváttardeyði Jesusar hevði við sær føðingina av kristnu siðmenningini: »Tú skalt vita, at tá Menniskjusonurin gav upp anda sín til Guð, græt øll skapanin inniliga. Men við at offra
inn í landið, ella eiga vit at fara heilt aftur til, tá Harrin segði við Jákup: »Tú skalt ikki eita Jákup longur, tú skalt eita Ísrael, tí tú hevur barst við Gud og menniskju og vunnið«. Tillukku Ísrael, [...] við Ísrael er tað, at Ísrael er til, so altavgerandi, at tað eigur at hátíðarhaldast. Ert tú í iva, skalt tú bara hugsa um alternativið: at Ísrael ikki er til!« Chr. C. Svendsen, ritstjóri á gamla blaðnum