kundi viðhvørt okk­urt orðaskiftið, um seyð, haga, ella um hvat skuldi sleppast upp og ikki, stinga seg upp millum menn á rætt­ini, orðaskiftið helt á, til Finnur til seinast segði okk­urt stuttligt, so

nú, kapp­ast nógv gransk­ing­ar­økir um peningin í Gransk­ing­ar­grunni­num og heilsugransking, sum okk­ara gransking kemur und­ir, kappast við hini økini um tær gott sjey milliónir krón­ur­nar, sum eru

eitt undir­vís­ingar­sjúkra­hús og bjóða tað, so verður tað helst eisini lætt­ari at draga læknar til okk­um. - Samstarv av hesum slag­num betrar eisini dygdina í okkara viðgerðum. Eg vil lýsa tað soleiðis [...] soleiðis, at um vit ikki bæði undirvísa, menna og granska, so verða vit við tíð­ini verri fyri at viðgera okk­ara sjúklingar, sigur Sigurð Ó. Vang. Sjúkrakassa-stuðul Tað er frammanundan næst­­an vist, at tað

røðini verð­ur leygarkvøldið í Perl­uni í Havn. Samanv ið góðum blu­es­tón­leiki ber eisini til at fáa okk­urt gott undir góman. Dyrnar lata upp klokkan 18.00. Lutakarar á Blues Perl­uni verða: Debess Blues

ganga upp. Vit høvdu gjørt ein innsats sjálv­ar. Elsti beiggi mín, ið gekk í skúla í Havn, hevði keypt okk­um stavingarbók, og vit kýttu okkum. Men tað hjálpti einki. Kristina var í mangar mát­­ar ein serliga

royna, og hug­burð­urin er góður. Men hetta er øðrvísi enn at spæla í 1. deild. Tað mugu vit venja okk­um við, og vit trúgva fram­vegis upp á tað, segði Skála liðformaðurin Teitur R. Joensen. Eliesar Olsen

r trupul­leiki, serliga millum børn og í skúla­umhvørvinum. Men hetta kemur ikki bara fyri millum okk­ara smærri meðborgarar. Á ar­beiðs­plássum og aðrastaðni har fólk savnast, sæst hetta fyribrigdi ofta

dan fingu tey at vita í Miðstovninum, at hann kundi vera eitt sindur trupul. “Tá hann byrjaði hjá okk­um, spurdu vit hann, hvat hann dugdi og tímdi ordiliga væl. Jú, hann dugdi væl at súkla, segði hann [...] hava vit skipað dag­arnar við ymiskum aktivitetum, t.d. túrar, verk­stað, fimi o.s.fr. Vilja børnini okk­urt annað, kunnu vit broyta aktivitetin," sigur Asta í Toft. “Skal eitt barn kenna seg væl, skal tað

kundi ikki brúkast á tí andliga økinum, og bleiv tað kirkjumál, fór tað at byrgja okkum inni og køva okk­ara andslív. Jákup Dahl dugdi at síggja, at skuldi føroyskt sleppa inn í kirkjurnar, so var al­neyðugt

á øll tingfólkini um at taka hetta uppskot til sín og at vera við til at gera hetta til veruleika. Okk­ara ungdómur eigur at hava hesi rættindi, so møgu­leiki er fyri at fáa so góða vitan sum gjørligt um