Slovakski venjarin hjá Újpesti, Laszlo Molnar, var ikki nøgdur við avrikið hjá sínum á Svangaskarði. ? Nei eri eg ikki nøgdur við avrikið, tí vit lata tvey bílig mál fara inn, segði Laszlo Molnar eftir dystin
Fleur var komin nú áðrenn hon fyllur 40 ár. Men følir tú teg ikki einsamalla at ferðast soleiðis? Nei, ein møtur sera nógvum fólki við at ferðast einsamøll. Eg haldi faktiskt at øll menniskju burdu gjørt
vera blindur, ella sum tann eingilski banditturin, Lord Nelson, at seta kikaran fyri blinda eyga. Nei, eg síggi einki . Men JS sigur seg hava hoyrt ein økonom siga, at tilfeingisgjald skal vera alt tað
hinum partamanni sínum av øllum alvi at føra annan flokk fram sum leiðslu í landsins størstu kommunu! Nei, Beate, einki hevur Heðin Mortensen vent nøkrum bakið. Tí sannleikin var tann, at flokkurin sum ikki [...] ivast í, at hon sær trøll á alljósum degi. Hvat ólukkan hava hesi bæði málini við hvørt annað at gera? Nei, sannleikin er heldur tann, at hvørki Beate ella nakar annar í minnilutanum hevði neyðuga dirvið til
pápar skulu sjálvandi taka hava tí gylta møguleikanum, tað at vera um nýføddu børnini. Og nei, tað nyttar einki at lata hetta upp til mammur og pápar sjálvi at finna út av – serliga ikki tá
tað sæst í greinini omanfyri, hevur landsstýrið higartil bara lurtað eftir løgfrøðinginum, sum sigur nei. Landið bæði vald og gjald Vinnumálaráðið vísir til, at tað er landið, sum hevur bygt samferðsluhavnina
kappingini á gólvi, men har var hann ikki so vísur í frammanundan, at tað skuldi fara at lukkast. – Nei, har var so tætt millum fleiri, at tað illa bar til at taka dagar ímillum. Tað kundi farið ymsar vegir
Øssur Hansen fyrrapartin í gjár. Iðrar tú teg um, at tú fyrr í summar gav avboð til landsliðið? ? Nei, tað geri eg ikki. Eg havi havt og havi framvegis ta fatan, at tað ikki fara at verða stundir til
partin av einum framhaldandi lívslistaverki. Samstundis er okkurt við listarliga stílinum, sum hóskar, nei er ein partur av einum stórum outsider-art-heildarlistaverki, sum er Øssur Johannesen, sigur ummælarin
(úr tí gomlu bókini við svartari permu) ella biðja eina stutta bøn?” Neyvan mann nakar hava takka: nei. Og vitjanin endar nakað seinni við øllum góðynskjum og vissuni um, at hugsað verður framhaldandi um
