hevði brúkt so óendaliga nógva tíð uppá at gera beint undan og eftir aldaskiftið 2000. Á fyrsta bandinum, ið eg fekk upp í hondina, stóð "Zacharias-Særisurð-Juli". Eftir at hava hugt tað ígjøgnum, varnaðist
og ber við sær grundleggjandi virðir sum vísdóm og eyðmýkt, ið eru fingin til vega úr tætta sambandinum við náttúruna. Alt hetta er sambært Simon Anholt rætt. Trupulleikin er bara, at øgiliga fá í verðini
Rytter amtmann á dyr. Tvøroyri Minni enn eitt ár eftir krígsbyrjan kom ein riva í valdið hjá sambandinum. Fyri at skilja tað sum nú hendi, mugu vit gera eitt rend til Suðuroyar, til bygdina Tvøroyri,
háttalag, sum tey vaksnu á Miðstovninum nýta soleiðis, at tey gerast tilvitað um, hvat riggar í sambandinum við barnið. "Relasjónin er avgerandi fyri menningina hjá barninum. Hvat gera vit til dømis fyri
heim aftur og tá var nógv samband norðureftir, bæði sum landsliðsvenjari, nevndarlimur í Svimjisam-bandinum og venjari hjá Havnar Svimjifelag. Tá var Ægir nógv sterkasta svimji-felag í landinum. So sterkt
tað søguliga, mær tørvar at vita um frælsisstríðið, sigur hann. Eg ivist ikki í, at innihaldið á bandinum er fábroytt og partískt, men skal hann ikki hava loyvi til at siga sína hugsan? Hann heldur, at
Rejser, sum skipaði fyri nógvum ferðum til Føroya. Tað er eingin ivi um, Johan eisini í tí sambandinum hevur verið ein góður umboðsmaður fyri Føroyar og føroyingar. Nú býr hann saman við konuni í
í ta stóru ánna, tá ið hon var fryst. Hann rann tá sum ein hestur, og vit hingu øll uppi í hesum bandinum. Har vóru nógv børn, og sum tað var stuttligt! Pápi átti eina hestasledu, sum hann hevði smíðað
Eg havi upplivað mangar løgnar støður júst inni á hesi skrivstovu og hetta er tann mest løgna. Á bandinum kallar Tórbjørn Jacobsen Anfinn Kallsberg fyri ein danskan lakaj og í tíðindaskrivinum frá sama
