við, at tað er mark fyri, hvørjar jólagávur kunnu sendast til Føroya, uttan at móttakarin skal rinda toll og avgjald av teimum. Fyrsta treytin er, at talan í roynd og veru er um eina gávu, har einki vinnuligt [...] í mesta lagi hava eitt virði upp á 700 krónur, tí kostar hon meiri enn tað, skal móttakarin rinda toll og avgjald av henni. Tað merkir, at tann, sum sendur gávuna til Føroyar, skal upplýsa hvat hon kostar [...] sendarin noyddur at prógva tað øvugta við at vísa eina kvittan. Kann hann ikki tað, skal móttakarin rinda toll og avgjald av allari gávuni. – Í ivamálum er tað altíð Taks, sum ger av, um vøran er tollfrí, ella

leygaragin var hann eyka stórur, tí tað tóktist, sum um øll tey niðast staddu høvdu sligið seg til tols við sína støðu, og heilt frá fyrsta bríksli var tað týðuligt, at eingin teirra roknaði við, at nakað

bóndur ikki kappingarførir. Hann heldur, at politikarar skuldi gjørt annað av teimum. Antin at sett toll á útlendska kjøtið, sum samsvarar prísdumpingina, ella at stuðla føroyskum bøndrum sum bøndur aðrastaðni

føroyska liðið helt seg væl til tað, sum frammanundan var avrátt. Spælið var fjøltáttað, heimaliðið vísti tol, tá ið tað var neyðugt og spældi skjótt og við sjálvsáliti, tá ið tað var neyðugt, og so eydnaðist

biðja um hjálp. Annars vóru tað mong, sum fingu at vita, at tað var so nógv at gera, at tey máttu geva tol og tað vóru tey, sum sótu í tveir, tríggjar tímar í bilinum. Men summi høvdu fyrireikað seg, tí tey

Torfinn Smith at enda. Til áugust mánað, mugu tey vitjandi í Vágsbotni, ung sum gomul, bara sláa seg til tols við, at møguleiki er fyri, at tey komu í somu støðu, sum tey vitjandi í Vágsbotni vóru í hósmorgunin

Avleiðingin er, at vit ikki eru kappingarfør á tí stóra og ríka ES marknaðinum, tí vit skulu rinda toll av virkaðum fiskavørum. Hann sigur, at í løtuni verður arbeitt við at menna samstarvið við ES við

Tórshavnar Kommunu, verður roknað við inntøkum áljóðandi 380 mío kr. Hesi tøl koma frá metingum hjá Toll- og Skattstovuni, men Heri sigur seg hava lyndi til at vera varin. Spurningurin er, um vit ikki nærkast

Øll tey, sum høvdu glett seg til betri umstøður í suðuroyðarsiglingini, mugu sláa seg til tols við góða gamla Smyrli eina tíð enn. Tí líkt er ikki til, at orðini hjá landsstýrismanninum í vár um nýggjan

Avbjóðingin er at leggja alt tað fyri, sum er í okkara. Ímóti 07 Vestur vístu vit góðan hugburð og tol, og so glapp. Eg veit, at okkara lið kann mennast og verða betri, og nú ræður um at halda tørn og framvegis