meina tað, tá vit siga, at vilja nógv meiri og betri vælferð í Føroyum. Tað hava vit jú sagt alla tíð – ikki bert nú, val er útskrivað. Vel vælferð! – set x við E! [...] annan politikk! Tjóðveldi rennur ikki undan nøkrum, sum vit hava gjørt. Vit vilja hava nógv meiri vælferð, og tað hava vit vilja alla tíðina! Tað er onki nýtt ella smart við tí – tað er bara okkara politikkur [...] millum annað, at fremja hesar ítøkiligu broytingar eftir valið, sum skapa nógv betri og tryggari vælferð her á landi: 1. Ein skattalætta til lág- og miðallønt. Tað skal bera til at liva av einum vanligum
sjálvbjargni, meira forbrúk hjá tí einstaka ella meira vælferð. Javnaðarflokkurin leggir stórsta dentin á at varðveita og útbyggja okkara vælferð, hetta er ein stór avbjóðing tí vit vita øll, at okkara
kemur álvarsliga til skaða í ferðsluni, er ómetaliga trupul at gera upp. Í sorg, sakni, mistari vælferð og mistum liviárum, beinleiðis og óbeinleiðis. Norðmenn hava gjørt ein frymil, ið roknar peningaliga
Við øðrum orðum ein ynskistøða hjá einum virki, ið byrjar útflutningsvinnu. Vandi er tó í hvørjari vælferð Nú felagið gevur yvirskot, so eru røddir beinanvegin frammi um, at tað skal seljast. Tað má ikki
nýggja landsstýrið, at í Føroyum skulu føroyingar liva. Og so eru vit aftur har sum vit byrjaðu: Vælferð ella fullveldi! ? Vel annað, tí tú fært ikki bæði!
eru nógvar dupultfunktiónir, sum slepst undan, um kommunurnar verða niðurlagdar. Hetta gevur meira vælferð fyri hvørja skattakrónu. Tingið hevur loyvi til at samtykkja, at kommunurnar verða avtiknar, og nógv
aftura, at hetta má loysast. – Samferðslukervið er okkara týdningarmesta amboð til at tryggja, at vælferð, og møguleikar, kunnu koma øllum borgarum til góðar. – Bara við at betra um samferðslukervið, eisini
og at fremja tryggleika Føroya fólks og fólkaræði tess, tryggja landa- og sjóumveldi og verja ta vælferð, undirstøðukervi og tær samfelagsskipanir, sum hava týdning fyri Føroya fólk, virkar eftir hesum
er størsti búskaparligi trupulleikin, vit standa yvirfyri. Hetta er grundleggjandi eitt tekin um vælferð. Tá barnadeyðin fyrr var rættiliga stórur, so noyddust vit at fáa nógv børn, og tá barnadeyðin so
nýggjari vísind, at framburður oftast merkir bert økt nýtsla og øktur kompleksitetur, heldur enn størri vælferð og størri effektivisering. Við alskyns dømum frá ymsum tíðarhøpum og ymsum pørtum av samfelagnum