landsstýrismann í mentamálum, at greiða frá nær vit eina lóg um samanhangandi tænastuveitingar. Og hon spyr eisini, um peningur verður settur av til endamálið á fíggjarlógini fyri næsta ár. Annika Olsen vísir

Spurningurin er bara, hvør so skal taka um endan, eru tað kommunurnar, er tað Landið, ella er tað ongin, spyr hon. – Hevði onkur myndugleiki havt ábyrgdina, varð málið eisini loyst sigur Sonja Jógvansdóttir.

tí er eisini neyðugt, at valevni seta seg inn í, hvør veruliga støðan á teimum ymisku økjunum, og spyr borgaran, ið valevnið sigur seg umboða, áðrenn einkarrættur verður tikin uppá tað, ið valevnið heldur

hetta var ein følsk fráboðan, sigur hann. Men, hendir tað ofta, at tit fáa eini følsk neyðarkall, spyr Avisa Nordland. - Tíbetur ikki, men tað kemur fyri, serliga tá nógv smábátaferðsla er í økinum, og [...] dent á, at tað er ólógligt at senda slík følsk boð. Men, kunnu fólk, sum gera slíkt, verða sektað, spyr Avisa Nordland. - Ja, tað kunnu tey, sigur vaktleiðarin avgjørdur.

til, at fólkið missur álitið á korona-politikkinum, tí hvussu skulu fólk taka landsstýrið í álvara, spyr Høgni Hoydal. Hann sigur, at okkara stóra styrki undir allari koronu-kreppuni hevur verið, at vit

sethúsabanka og hann vónar at samgongan loftar tankanum. Bjørt Samuelsen, tingkvinna fyri Tjóðveldi spyr, um tað ikki er ein betri máti at áleggja verandi bankum at vísa samfelagssinni og at fíggja sethúsalán

ti. Tað er ikki nakað, sum eg kann blanda meg uppí, uttan so at onkur kemur til mín og beinleiðis spyr meg, sigur bispur. Hann sigur, at tað er ikki ókent millum manna ? kanska serliga uttanlanda ? at

viðgongur, at hon kennir seg hótta av politikarum, sum rópa hart um, at Føroyar eru fyri føroyingar, og spyr so samstundis hvussu hon so passar inn her. ? Nústani má eg viðganga, at eg eri hálvur afrikanari

fingu eitt framúr gott úrslit, men hvat nyttar tað, um brotið verður niður í hinum endanum samstundis, spyr Árni, og sipar til stóru ávirkanina, fjølmiðlarnir hava. Sjálvur vónar hann, at tað skjótt fer at

samanlíknast við meistaraverkið hjá Milos Forman, Geykareiðri, sum hevur líknandi humor og allatíðina spyr spurningin um, hvør tað nú er, sum er ørur.