læru í Føroya Banka, har hon arbeiddi til hon varð biðin í leiðarastarv í Fossbankanum, tá hann varð settur á stovn. Tá Fossbankin gavst í 90'ara kreppuni og sethúsaeigarafelagið bleiv stovnað, tók Súsanna [...] kundi altíð spyrja, tá okkurt var áfatt. Men saknurin og sorgin hjá tykkum, Jógvan, Jóhanna Elisabeth, Margreta, Torgerð og Bjørg og øll ommubørnini, kann ikki metast við okkara, tí tit hava mist tykkara konu [...] at arbeiða hjá RannTeld í juli 1996, har hon, sum tað álitisfólk, hon var, var okkara høgra hond. Vit kundu altíð fult og heilt líta á, at tað arbeiði, ið hon fekk frá hondini, varð gjørt til lítar, og

festu sær tað í minnið! Tá ið je fari til gravar, skulu tygur syngja hendan sangin! Tá ið endar mítt stríð og útrunnin mín tíð skal eg náa ta himmalsku strond. Jesus eyga mítt sær, og tá vísir hann mær naglamerkini [...] hjarta nær, og rættindi teirra var tú altíð klár at verja. Siðsemi var í hásæti, og tað kunnu vit bara hava størstu virðing fyri. Sólgerð, tú gjørdi ikki nógv burtur úr tær sjálvari, men harafturímóti vísti [...] »rund« Sólgerð, og kanska til tíðir alt ov góð av tær! So er tað sagt. Palli, eftir øll hesi ár hava vit ikki kunnað annað, enn lagt til merkis hvør ómetaligur stuðul, tú hevur verið Sólgerð, og ikki at

ferð enn«. Tað var so hugnaligt at hava Símin ímillum okkum. Hann hevði verið í føðingardegi hjá Olgu leygardagin og var í so góðum lag, tá ið hann fór avstað aftur. Og tá helt hann fyri, »her standi eg saman [...] ikki eisini høvdu verið til«. Tá helt hann, »jú, so er«. Góði Símin, vit sakna teg, tú vart so góður við dóttur okkara, altíð klárur at hjálpa. Tað var so hugnaligt at hoyra, tá ið tú fortaldi tað, ið tú hevði [...] fortalt. Serliga dámdi okkum ógvuliga væl at lurta eftir, tá ið tú fortaldi okkum frá tínum ungdómsárum á sjónum. Tað kom so nógv spennandi fram, tá ið tú segði søgurnar, hvussu Harrin hevði hildið hondina

pláss. Vit sakna teg bróður, hugsi um tær mongu góðu løturnar, vit báðir høvdu umborð á Bakkafossi, leitaðu eftir brislingi, spenningurin var stórur, tá torvan sást á austikkinum, og tú helt, at vit skuldu [...] Glyvrum. Trúføst hava tú og Rúni staðið um hann hesi árini, heilsan hevur bilað, og hjá tykkum er sorgin og saknurin enn størri. Harrin veri styrki tykkara. Bróður, takk fyri, at vit fylgdust langa leið [...] veiðimaður sum fáur, hevði eitt serligt snildi, tá tað snúði seg um at veiða sild og brisling. Tey góðu sildaárini á Skálafjørðinum var neistin til, at vit byrjaðu við Bakkafrost. At byrja við vóru tað Róland

og eisini kenna seg væl. Orð hava vald! Í Bíbliuni hava vit lært, at kærleikin er størstur og ikki hatur og ei heldur líkasæla. Ærað veri títt minni og samkenslu sýna vit tínum foreldrum, tínari familju [...] var alt ov ungur at fara. Vit møttust fyrstuferð í sambandi við eina veitslu í Keypmannahavn í 1999, har vit vóru 19 føroysk samkynd, sum hildu eina góða veitslu. Rasmus, tá 19 ár, hevði hoyrt um veitsluna [...] tónleik, og fyri at tað untist okkum at møta tær. Vónandi fara vit samkyndu at fáa full samfelags rættindi í Føroyum skjótt, tí skyldurnar hava vit eins og onnur. Eitt gott land er eitt land, har bæði sterk

ógloymandi løtur hava vit havt saman við tær og við Hans Esbern, bæði í gaman og álvara. Líka til tað seinasta hevði tú eina innaru styrki og vón, sum var rótfest í sannføringini um, at tú, tá tíðin var runnin [...] og okkum øllum aftur. Nú Randi er farin, er ein stórur sessur tómur. Vit á Ellisheiminum hava kensluna av einum svárum missi, tó at vit vita, at svárast er missurin hjá tær Hans Esbern og børnum tykkara [...] vita, at okkara tankar ofta leita til tykkara. Má Harrin styrkja tykkum í sorg og sakni tykkara. Ærað veri minnið um Randi. ???????????????????????????????????? Starvsfólkið á Ellis- og Umlættingarheiminum

lívið. Hóast vit nú eru í árinum, har vit øll fylla 40 ár, og hóast dagar her millum okkum ikki gjørdust so drúgvir, so høvdu teir ein ovurstóran týdning fyri, at vit hava ment okkum til tey, vit eru í dag [...] altíð, hvar ið øll vóru stødd, og hann gav sær altíð stundir at práta og spyrja um hvussu og hvat. Hesir tríggir pallarnir, har vit verða uppald, er tað, sum ger okkum til tann, ið vit eru. Petur hevur havt [...] og væl dámdi honum at kjakast um alt millum himmal og jørð. Oftani gekk kjakið hart fyri seg. Tá ið vit plagdu at kjakast í Meginskúlanum um, hvørjir sjómenn vóru teir betru: sandingar, skopuningar,

lívið. Hóast vit nú eru í árinum, har vit øll fylla 40 ár, og hóast dagar her millum okkum ikki gjørdust so drúgvir, so høvdu teir ein ovurstóran týdning fyri, at vit hava ment okkum til tey, vit eru í dag [...] altíð, hvar ið øll vóru stødd, og hann gav sær altíð stundir at práta og spyrja um hvussu og hvat. Hesir tríggir pallarnir, har vit verða uppald, er tað, sum ger okkum til tann, ið vit eru. Petur hevur havt [...] og væl dámdi honum at kjakast um alt millum himmal og jørð. Oftani gekk kjakið hart fyri seg. Tá ið vit plagdu at kjakast í Meginskúlanum um, hvørjir sjómenn vóru teir betru: sandingar, skopuningar,

at koma hvørjum øðrum við, hava tit borið víðari til okkum systkini. Týdningarmikið er, at vit ikki missa hann burtur í øllum tí, sum tíðin krevur av okkum. Tá vit børnini hava sett búgv og annaðhvørt bygt [...] takksemi, at vit hava skrivað hesar reglur, - veri tær til æru og pápa og okkum, ið eftir sita til troystar. Ein dag møtast vit aftur, har sum eingin pína, ei heldur sorg er. At enda vilja vit takka fyri [...] ella rís. “Vit børnini hava alt gott at bera tær, góða mamma. Tað er so undarligt, nú, ið tú ikki ert her meira. Vit sakna teg stórliga, men kenna, at tú nú ert okkum ein verndareingil !” Vit liva upp á

Tað kom okkum øllum dátt við, tá vit um morgunin 4. juni frættu, at Nancy var deyð 76 ára gomul. Hetta kom so brádliga, tí so seint sum kvøldið fyri hevði hon verið úti í urtagarðinum og fingist við eitthvørt [...] at hetta ynski hennara gekk út. Vit eru mong, sum sakna Nancy stórliga. Men allarstørstur er saknurin hjá tykkum børnum, verbørnum, ommubørnum og langommubørnum, sum hava mist tað menniskjað, sum tit í [...] Hon var hóvlig og friðarlig, stríddi sítt stríð og kom væl undan. Burtursæð frá einum tíðarskeiði, tá Nancy tænti suðuri í Suðuroy, so búði hon alla sína tíð í barnaheiminum. Har giftist hon inn í 1955