pláss. Vit sakna teg bróður, hugsi um tær mongu góðu løturnar, vit báðir høvdu umborð á Bakkafossi, leitaðu eftir brislingi, spenningurin var stórur, tá torvan sást á austikkinum, og tú helt, at vit skuldu [...] Glyvrum. Trúføst hava tú og Rúni staðið um hann hesi árini, heilsan hevur bilað, og hjá tykkum er sorgin og saknurin enn størri. Harrin veri styrki tykkara. Bróður, takk fyri, at vit fylgdust langa leið [...] veiðimaður sum fáur, hevði eitt serligt snildi, tá tað snúði seg um at veiða sild og brisling. Tey góðu sildaárini á Skálafjørðinum var neistin til, at vit byrjaðu við Bakkafrost. At byrja við vóru tað Róland

og eisini kenna seg væl. Orð hava vald! Í Bíbliuni hava vit lært, at kærleikin er størstur og ikki hatur og ei heldur líkasæla. Ærað veri títt minni og samkenslu sýna vit tínum foreldrum, tínari familju [...] var alt ov ungur at fara. Vit møttust fyrstuferð í sambandi við eina veitslu í Keypmannahavn í 1999, har vit vóru 19 føroysk samkynd, sum hildu eina góða veitslu. Rasmus, tá 19 ár, hevði hoyrt um veitsluna [...] tónleik, og fyri at tað untist okkum at møta tær. Vónandi fara vit samkyndu at fáa full samfelags rættindi í Føroyum skjótt, tí skyldurnar hava vit eins og onnur. Eitt gott land er eitt land, har bæði sterk

ógloymandi løtur hava vit havt saman við tær og við Hans Esbern, bæði í gaman og álvara. Líka til tað seinasta hevði tú eina innaru styrki og vón, sum var rótfest í sannføringini um, at tú, tá tíðin var runnin [...] og okkum øllum aftur. Nú Randi er farin, er ein stórur sessur tómur. Vit á Ellisheiminum hava kensluna av einum svárum missi, tó at vit vita, at svárast er missurin hjá tær Hans Esbern og børnum tykkara [...] vita, at okkara tankar ofta leita til tykkara. Má Harrin styrkja tykkum í sorg og sakni tykkara. Ærað veri minnið um Randi. ???????????????????????????????????? Starvsfólkið á Ellis- og Umlættingarheiminum

lívið. Hóast vit nú eru í árinum, har vit øll fylla 40 ár, og hóast dagar her millum okkum ikki gjørdust so drúgvir, so høvdu teir ein ovurstóran týdning fyri, at vit hava ment okkum til tey, vit eru í dag [...] altíð, hvar ið øll vóru stødd, og hann gav sær altíð stundir at práta og spyrja um hvussu og hvat. Hesir tríggir pallarnir, har vit verða uppald, er tað, sum ger okkum til tann, ið vit eru. Petur hevur havt [...] og væl dámdi honum at kjakast um alt millum himmal og jørð. Oftani gekk kjakið hart fyri seg. Tá ið vit plagdu at kjakast í Meginskúlanum um, hvørjir sjómenn vóru teir betru: sandingar, skopuningar,

lívið. Hóast vit nú eru í árinum, har vit øll fylla 40 ár, og hóast dagar her millum okkum ikki gjørdust so drúgvir, so høvdu teir ein ovurstóran týdning fyri, at vit hava ment okkum til tey, vit eru í dag [...] altíð, hvar ið øll vóru stødd, og hann gav sær altíð stundir at práta og spyrja um hvussu og hvat. Hesir tríggir pallarnir, har vit verða uppald, er tað, sum ger okkum til tann, ið vit eru. Petur hevur havt [...] og væl dámdi honum at kjakast um alt millum himmal og jørð. Oftani gekk kjakið hart fyri seg. Tá ið vit plagdu at kjakast í Meginskúlanum um, hvørjir sjómenn vóru teir betru: sandingar, skopuningar,

at koma hvørjum øðrum við, hava tit borið víðari til okkum systkini. Týdningarmikið er, at vit ikki missa hann burtur í øllum tí, sum tíðin krevur av okkum. Tá vit børnini hava sett búgv og annaðhvørt bygt [...] takksemi, at vit hava skrivað hesar reglur, - veri tær til æru og pápa og okkum, ið eftir sita til troystar. Ein dag møtast vit aftur, har sum eingin pína, ei heldur sorg er. At enda vilja vit takka fyri [...] ella rís. “Vit børnini hava alt gott at bera tær, góða mamma. Tað er so undarligt, nú, ið tú ikki ert her meira. Vit sakna teg stórliga, men kenna, at tú nú ert okkum ein verndareingil !” Vit liva upp á

Tað kom okkum øllum dátt við, tá vit um morgunin 4. juni frættu, at Nancy var deyð 76 ára gomul. Hetta kom so brádliga, tí so seint sum kvøldið fyri hevði hon verið úti í urtagarðinum og fingist við eitthvørt [...] at hetta ynski hennara gekk út. Vit eru mong, sum sakna Nancy stórliga. Men allarstørstur er saknurin hjá tykkum børnum, verbørnum, ommubørnum og langommubørnum, sum hava mist tað menniskjað, sum tit í [...] Hon var hóvlig og friðarlig, stríddi sítt stríð og kom væl undan. Burtursæð frá einum tíðarskeiði, tá Nancy tænti suðuri í Suðuroy, so búði hon alla sína tíð í barnaheiminum. Har giftist hon inn í 1955

lærdi hana at kenna, tá hon flutti inn á Mikkjalstrøð 6, har vit eisini búðu. Tá eg kom niður í kjallaran at vaska klæði, var tú eisini í gongd við at vaska klæði, so soleiðis byrjaðu vit at práta saman, og [...] ikki vera. Hvørja ferð vit komu heim til Føroyar at ferðast, var tað ein sjálvfylgja, at vit skuldu koma til tykkum, áðrenn vit fóru suður. So ringdi tú niður, fyri at hoyra, hvat vit kundu tonkt okkum av [...] vita øll, sum stóðu tær nør Tín gleði var stór, tá tú møtti Hans, sum bleiv tín góði stuðul og góði maður. At Hans var og er ein hampamaður, tað vit vit eisini, og at tit vóru ógvuliga glað fyri hvønn

vinalag hava vit havt stóra gleði av og eru sera takksom fyri. Við hennara áliti á Harran hevur hon verið eitt gott fyridømi fyri okkum. Okkara tankar fara eisini til Sofus og familjuna, sum hava mist so [...] Magnhild var ein sermerkt kvinna, og vit í Gøtubrá eru takksom fyri tann góða stuðul og fyri stóra sjálvbodna arbeiði, hon hevur veitt okkum gjøgnum øll árini síðani 1994, tá Gøtubrá varð stovnað fyri at betra [...] so nógv. Heiðrað veri minnið um Magnhild. Vegna Dagtilhaldið Gøtubrá Rigmor

sindur, men tá tann, sum eg hevði egnt fór út, ja tá fór hon í tveimum lopum. Tá flenti tú at mær. Tað var tí at vit høvdu tjumsað so nógv við teimum báðum í bilinum og bátinum. Men sama gjørdi, vit fingu nakrar [...] Gott er at minnast aftur á tær góðu løturnar, vit høvdu saman í bátinum hjá pápa tínum, tá vit báðir vóru við gággulínu ella snellu. Somuleiðis vóru vit tríggir, pápi tín, eg og tú, eina náttina við línu [...] ongantíð gloymdur, tá tú so brádliga varð tikin frá okkum. Tað vardi meg ikki, Leon Gunnar góði, at eg skuldi sita og skriva minningarorð um teg, tað var tað allarsíðsta, eg hevði væntað, tá vit skiltust á v