skránni seinnapartin í dag. Tríggir dystir eru í dag. Upprunaliga vóru teir tveir, men í gjárkvøldið bar ikki til at spæla fótbólt á Argjum, og tá varð gjørt av, at lokaluppgerðin millum AB og B36 verður

Skála, har StÍF hevði finalumøguleikan at spæla fyri. Frá byrjan leyp Kyndil avstað. Mest sum alt bar til hjá teimum grønum, meðan lítið og einki gekk hjá VÍF, og tað var skjótt, at gestirnir høvdu vunnið

teir báðar. - Tað er ikki nøkur bílig umbering fyri hetta. Orsøkin var, at ein kiksari í samskiftinum bar við sær, at endaligu boðini ongan tíð vóru komin fram til teir báðr, og tað er ótrúliga keðiligt, sigur

hann bankaði fleiri ferðir, kom eingin út ímóti honum. Hann var tí farin til eini onnur hús, og tá bar til. Í suðurkoreonsku herleiðsluni undrast menn á, at tann norðurkoreanski hermaðurin slapp óskalaður

sjálv beint eftir valið. Mortan Johannesen, sum hevur verið formaður felagsins hesi seinastu 15 árini, bar seg undan afturvali og nú er nevndin soleiðis mannað, at Jógvan Trondesen Andreasen er formaður, Ragnar

Gunnar Nielsen hevur í nógv ár verið fastur maður millum stólparnar. Men í fjør, tá ið Gunnari ikki bar til at spæla orsakað av koronu, var Teitur Matras Gestsson málverji, og í heyst valdi Hákan Ericsen

Jákup á Borg heldur, at B36 spældi betur í 2-3 tapinum ímóti EB/Streymi farna sunnudag, men í dag bar eitt gróthart avrik sigurin heim. Samrøðan Rás2 hevði við høvuðsvenjaran hjá Skála, Eyðun Klakstein

kommunan. - Eftir at saðlað varð um frá vinnara verkætlanini í norðurlendsku arkitektakappingini, tí hon bar ikki á mál, var heitt á Ósbjørn Jacobsen, arkitekt í Syðrugøtu, um at tekna ein býling inn í økið,

inn á vøllin gjørdu tað framúr væl. Síðst og ikki minst var tað eisini trúgvin uppá egnan mátt, sum bar langt hjá føroyska liðnum. Turið undirstrikar, at hesir báðir sigrarnir og víðari luttøkan til høv

meistaraspæl, tá ið hann stongdi frúnna hjá mótstøðumanninum frá ávirkan og í handavend fekk støðu, sum bar við sær, at mótstøðumaðurin einki hevði at velja í uttan at leggja kongin. Tá var mátstøðan bara tveir