kunnað tikið ímóti so nógvum fólki í sínum heimi, um ikki Hilmer og børnini vóru, sum tey vóru, hjartalig og blíð eins og Hella sjálv. Og øll skiltu tey føroyskt, so tá føroyingar vitjaðu, varð bara tosað
royna at røra sína egnu køku. Teir seta tá fót fyri bæði sakini og øðrum tingmonnum, sum av fullum hjarta ganga inn fyri sama máli. -Og tá man fer út í fjøl-miðlarnar á henda hátt, hvat skal ein maður sum
Hann er altíð jaligur og áhugaverdur at koma á tal við. Tað skal verða ynskt honum og øllum hansara hjartaliga tillukku við teimum 80 árunum. ---- óli
skriva og nýta tølini rætt, tú greiddi við evnum tínum at gera tað torføra lætt. Men altíð lá tær á hjarta, at lívið er meir enn tøl meir enn glaðasti barna- songur og hugnalig skemti spøl. Tú legði eitt
hjá mær, sum eg eri so góð við og stolt av, sum skal fáa nøkur góð orð á vegnum. Tú ert sum mamma, hjartagóð og erlig, men eg vil ikki siga at tú ert rólig, nú mást tú ikki taka tað illa upp. Vit hava brúk
tað betri enn Niels Helveg Petersen og »Radikale venstre«. Um hálvan mei 1945 oysti Churchill av hjarta sínum í bretska undirhúsinum og hálovaði føroysku sjómonnunum fyri teirra krígsinnsats. Mudi Churchill
Valdemar Lützen og Petur Poulsen, Petur Snikk. Hesir høvdu ikki nógv við sjógvin at gera, men teir høvdu hjarta fyri sjófólki. Fyrsta leiðaraparið vóru Tomina og Harald Joensen úr Miðvági. Ein sonur teirra var
Matarhvalurin var komin út nokk so skjótt. Hann var so uppskorin, og pápi kom við grind, spiki, nýra og hjarta. So kyndi pápi upp í kjallaranum. Hann koyrdi so hetta í eina vaskigrýtu, so var at bíða eftir at
Færø sigur tað: - Tað ber illa til at elska Gud, um ein ikki samstundis elskar sín bróður! Nógv uppá hjarta Á samkomuni fríggjadagin, sum var sama dag sum høvundin fylti 40, varð víst á, at bókin ikki snýr [...] 400 síður. Hóast stóra síðutalið er hetta bert ein partur av tí, sum Jógvan Zachariassen hevur uppá hjarta um samkomulívið. Sum skilst er hann longu farin undir at fyrireika bind 2 í røðini.
kúvending má sigast! Tí við samgongusamráðingarnar seinast, lá Uttanríkisráðið Edmundi eins nær á hjarta og hjá Jørgeni, sum sá sessin fyri sær. Munurin var bara, at annar vildi ES og hin EFTA. Meira sannlíkt
