Havstovan skrivar á síni heimasíðu, at sum heild er sildastovnurin í minking. Aftur í ár vaks miðalstøddin av fingnu sildini, og hetta er tíverri ábending um vantandi tilgongd til stovnin, skrivar stovnurin

sostatt vaks fólkatalið 189 fólk. Størsti fólkavøksturin var í Tórshavnar økinum, har fólkatalið vaks 189 fólk. Í Suðuroy vaks fólkatalið 20 fólkum, í Norðoyggjum vaks tað 19 fólk og í Vágum vaks fólkatalið [...] Kommuna, har fólkatalið vaks 133 fólk, so at tað nú búgva 19.970 fólk í Tórshavnar Kommunu. Í Klaksvík vaks fólkatalið 38 fólk, so at tað nú búgva 4.894 fólk í Klaksvík. Í Vestmanna vaks fólkatalið 26 fólk [...] minkingin var í Viðoy. Verður hugt at kommunum, sæst, at fólkatalið minkaði í trettan kommunum og vaks í fjúrtan, og tað stóð í stað í trimum kommunum. Størsta minkingin, sum var 29 fólk, var í Runavíkar

ja, tað var sum at hoyra høv­uðspersónin sjálvan - beint úr “hestsins múla”. Vit vóru jú frá barni vaks­nir upp í einari fiski­vinnubygd, og vóru tí vanir við í Salinum í Klaksvík at lýða á hendinga oratorar

framleiðarin, Buffalo Trace. Whiskey er vorðin ein alt betur umtóktur løgur seinnu árini. Bara í fjør vaks marknaðurin 5%. Og fyri dýru merkini var vøksturin heili 20%. Tað fegnast framleiðararnir sjálvandi

Galarie Focus í Havn. Joel Cole og Amariel Norðoy fara at sýna fram verk á felagsframsýning. Joel Cole vaks upp í Minnesota í USA, har hann var umgyrdur av skógi, áum og stórum víddum. Joel brúkar náttúruna

og fýrati tilburðir um árið. Men í 2011 fall talið munandi, heilt niður á 22 tilburðir, men í 2012 vaks tað so aftur upp í 43 tilburðir og í fjør kvinkaði tað so enn longur upp, heilt upp í 52 tilburðir

at ein millión útlendsk ferðafólk koma til Íslands í ár. Talið á fremmandafólki, sum vitja Ísland, vaks 20 prosent bæði í 2012 og í 2013, og tølini vísa, at munandi fleiri fólk koma til Íslands vetrarhálvárið

Franklin f. 1910. Giftist við Hjørdis Guttesen í Skopun. Sunneva Elisabeth f. 1911. Ógift. Eliesar vaks upp hjá sínum ógiftu pápa­systkjum, Eliasi og Malenu, í húsunum, har abbin Zacharias hevði búð. Sonur

mátti ásanna: At tess størri rættindi vórðu vunnin tjóðskaparliga og sosialt hjá øllum, tess meira vaks samfelagið, búskapurin, trivnaðurin og mentanin – og tess størri var vinnuligi framburðurin. Og hetta

mín«. Mamma hevði eitt kunstigt beint. Og tað helt eg vera ordiliga fitt sagt. Tíðin gekk, eg bleiv vaks­in. Eg var seytjan ár og arbeiddi á Cafeteria. Tað var staðið tá í tíðini. Har kom man at eta og hugna