omma, eg havi altíð følt meg vælkomnan inn til tín, tú hevur verið eitt opið, klárt og fyrikomandi hjarta fyri hvørja mannaætt, sum hevur stokkið inn á gólvi hjá tykkum. Eg kann sjálvur minnast tað tíð eg

koyra teg runt allastaðni, har tú vildi. Tú hevur altíð og vil altíð fylla ein stóran part í mínum hjarta, tí tá eg hugsi aftur á mín barndóm, ert tú har saman við mínum bestu minnum, tú fer ongantíð at

Tað var við tungum hjarta tá eg í 1990, sat og skrivaði minningarorð um mín elskaða abba, men tað følist ikki minni tungt nú, at skula skrivað minningarorð um teg elskaða omma. Tað merktist eitt stórt

? ja, øllum teimum, sum tú var so sera góð við, og sum stóðu hjarta tínum so nær. Tú hugsaði ikki bert um tíni nærmastu, men títt hjarta fevndi eisini um øll míni og annars tey, tú kendi, ? so hjartagóð [...] ein vinkona, men sum ein onnur mamma, sum eg kundi halla meg til og tosa við um alt, sum birtist í hjarta mínum, og tú lurtaði og skilti, og uggaði, tá tað var neyðugt! Tær góðu og hugnaligu løtur inni hjá

ímillum okkum longur. Vit vóru bara komin nakrar tímar inn í tað nýggja árið, tá tú fekst blóðpropp í hjarta og minni enn tvey døgn seinni vart tú ikki longur ímillum okkum. Nú eru gingnir 6 mánaðir síðan hetta

Hon upplivdi at blíva olduromma, og tað var hon so stolt av. Mamma var so viðkomandi, hon hevði hjarta á røttum stað. Hon hevði følilsi við øllum, hon græt við teimum sum høvdu sorg og gleddist við teimum [...] sangin í, sum eg gjørdi mammu, tá hon hevði 80 ára føðingardag. Mamma mín! Lag: Hamarsá Mamma, eg av hjarta takki tær fyri alt, tú givið hevur mær, fyri barnaheim og kærleika tín, takk, tú minnist enn í dag [...] Jesu navn, og trygt eg legði meg í Harrans favn. Eg mínar barndómsdagar minnist væl, so kærar eg í hjarta goyma skal. Ja, mínir tankar leita heim til tín, tí tú ert allarbesta mamma mín.

henni, og fyri vinarlagið við vermóður mína, Ásleyg. Mín elskaða mamma! Hóast saknurin spreingir hjarta mítt, so er vónin tó omanfyri alt, og eg veit, at vit ein dag skulu hittast aftur. Eg takki tær í

søgurnar um mannalagnur - lív og deyða. Vit tær í minnigoymslu nú draga. Í Garðsenni, í bygdarinnar hjarta, hevur tú næstan alt títt lív búleikast. Runnið glað oman í smiðjuna til pápan, ella vestur á Hamar

Signar. Góði Signar, ein seinasta hjartans tøkk fyri títt vinalag. Tú fert altíð at eiga búgv í mínum hjarta. ---------- Samson

mostur. Hana passaði tú inntil hon í apríl 1999 doyði 90 ára gomul ? jú tú hevði eitt stórt hjarta ? eitt hjarta, sum hevði eitt stórt innihald av kærleika. Tað stendur so klárt fyri mær, tá ið eg og børnini [...] ein dagur, hvar tú ikki ert í mínum tonkum. Tú hevur og vilt altíð hava eitt stórt pláss í mínum hjarta. Tú bleivst borin í heim 9. oktober 1934 á Oyrarbakka, tit vóru 6 systkin har tú var nr. 4 í røðini [...] tær pápi, lati eg vera eitt minni, og minnini kann eingin taka frá mær - tey eru væl goymd í mínum hjarta, og sum eg altíð vil hava hjá mær, til vit ein dag skulu møtast aftur. Til tín góða mamma ? mínir